08/09/15


Σκιάθος Πανοράμιο

Αν δεν έχετε ταξιδέψει στην Σκιάθο διαβάστε παρακάτω τους λόγους που μπορούν να σας οδηγήσουν στο όμορφο νησί
Το μικρό αυτό νησί των Σποράδων σας υπόσχεται αξέχαστες διακοπές. Η Σκιάθος είναι για φυσιολάτρες, αλλά και για κοσμικούς, μπορείτε να κάνετε διακοπές για χαλάρωση αλλά και διακοπές με έντονη ζωή. Η ομορφιά του  αλλά και οι 60 τουλάχιστον πεντακάθαρες θάλασσες που διαθέτει θα σας μαγνητίσουν από την πρώτη κιόλας στιγμή.
Σας προτείνουμε λοιπόν  να ταξιδέψετε σε αυτό το καταπράσινο νησί για τους 4 παρακάτω λόγους:
1. Κάθε μέρα και άλλη παραλία
Οι πλαζ του νησιού μπορούν να καλύψουν όλες τις προτιμήσεις ακόμα και για τους πιο απαιτητικούς επισκέπτες. Οι 60 παραλίες μπορούν να προσφέρουν χαλάρωση, αλλά και διασκέδαση. Για μπάνιο κοντά στην πόλη και με αρκετό κόσμο επιλέξτε τις παραλίες Μπούρτζι, Μεγάλη άμμος, Κοχύλι και Πλάκες.
Για όσους θέλουν να περάσουν μερικές ώρες ηρεμίας στη θάλασσα μπορούν να επισκεφτούν τις απομονωμένες παραλίες: Αχλαδιά, Βασιλιά, Καναπίτσα, Λαλάρια ( διαθέτει βότσαλα με καταγάλανα νερά και η πρόσβαση γίνεται μόνο με καΐκι), Κουκουναριές με τη μεγάλη αμμώδη παραλία,  ενώ όσοι θέλουν να κάνουν γυμνισμό μπορούν να επισκεφτούν την παραλία Μπανάνα στην οποία υπάρχουν γυμνιστές σε ένα μέρος της. Τέλος μια παραλία για όλη την οικογένεια είναι η Αγία Παρασκευή στην οποία μπορείτε να βρείτε και θαλάσσια σπορ όπως και στις Κουκουναριές και τη Μεγάλη άμμο.
2. Ρομαντική βόλτα στο νησί
Η Σκιάθος είναι ιδανική για περπάτημα. Τις απογευματινές ώρες θα απολαύσετε τη βόλτα σας στο Μπούρτζι ειδικά αν είστε ερωτευμένοι. Ο ρομαντισμός της περιοχής, αλλά και η απίστευτη θέα από την κορυφή θα σας εντυπωσιάσει και θα σας χαλαρώσει ακόμα περισσότερο. Ο περίπατος στο νησί θα σας ευχαριστήσει αφού η πλούσια βλάστηση της Σκιάθου μπορεί να κάνει τη βόλτα σας πιο όμορφη και ενδιαφέρουσα.
3. Τα…νυχτοπερπατήματα
Αν σας αρέσει η νυχτερινή διασκέδαση η Σκιάθος είναι το…νησί σας. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες η Χώρα είναι το κέντρο της νυχτερινής ζωής με τα δεκάδες μπαράκια που διαθέτει. Όλα τα μπαράκια βρίσκονται στο τέλος του νέου λιμανιού, αλλά τα πιο γνωστά βρίσκονται στην “οδό Πολυτεχνείου” και την “οδό των μπαρ”. Νυχτοπερπατήματα ωστόσο μπορείτε να κάνετε και στις Κουκουναριές.
4. Δείτε από κοντά…
Τον 14ο αιώνα οι κάτοικοι της Σκιάθου λόγω πολλών επιδρομών από πειρατές εγκατέλειψαν την αρχαία πόλη και ίδρυσαν την πόλη τους στο Κάστρο. Επισκεφτείτε αυτό το φυσικό φρούριο, μια χερσόνησο που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νησιού.
Μην παραλείψετε να επισκεφτείτε και το σπίτι του φημισμένου Έλληνα συγγραφέα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη που βρίσκεται δίπλα στο λιμάνι. Το νησιωτικό αυτό σπίτι είναι λιτό και έχει πολλά αντικείμενα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
Στο νησί υπάρχουν πολλές εκκλησίες και μοναστήρια. Επισκεφτείτε τη Μονή Παναγίας Κουνιστρας που ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα. Σύμφωνα με λαϊκή παράδοση η εικόνα της Παναγίας βρέθηκε πάνω σε ένα πεύκο και κουνιόταν. Έτσι βγήκε και το όνομα της Μονής.
xora_skiathos_vaggelis_belzenitis_510
1896862_10153351973240460_4439669453617898505_n
10363391_10153279115240460_5042193941567353005_n_0
10411084_10152608942800460_8357208322662355644_n
10476402_10153337599085460_2266324936905394426_n
11057472_10207298911048727_4808926305886589696_n
11258152_10153289264590460_8046364314703036782_n
11707558_10153446975175460_4058641822336384658_n
20130325213613skiathos_lalaria3
art93921225768123851751164184_large
cavo-paradiso1
main_1
search-glorious-beaches-skiathos
ski1
skiathos10
Πηγές: lifezone.gr – onlycy.com
Read more »



Τό ’λεγε καί τό ξανάλεγε τό παράπονό της γιά τόν σοβαρό άνδρα της, τον Άργύρη, η Ελένη σ’ έμπιστη φίλη της, τή Δέσποινα: «Δέσποινά μου, νά σου πώ: Ό Άργύρης συνέχεια μέ ταπεινώνει μπροστά στους άλλους. Όπου κι άν βρεθούμε, σέ σαλόνια ή σέ κήπους, στό χωριό ή στήν πόλη, μέ φιλικά ή μέ λιγότερο γνωστά ζευγάρια, ό άνδρας μου συχνά θά πετάξει ένα άρνητικό σχόλιο γιά μένα… γιά τά γλυκά πού κάνω, γιά τή δουλειά μου, γιά τις μικρές μου άστοχίες ή παραλείψεις. Κείνη τήν ώρα έγώ σιωπώ, κάνω τήν άδιάφορη. Κάποιες φορές όμως άνοίγω τό στόμα μου καί λέω κάτι πάνω στήν έπικαιρότητα ή άλλα… καί άκούω πάλι άπό τόν ίδιο μπροστά στούς άλλους νά μου λέει: “Σώπα, δέν τά ξέρεις καλά έσύ, Ελένη μου!”. Σ’ όλα μοΰ βρίσκει λάθη ό άνδρας μου, Δέσποινά μου».
Είχε δίκιο νά λυπάται ή Ελένη. Τήν μείωνε καί τήν πρόσβαλλε συχνά ό άνδρας της μέ έξυπνο άλλά καί μέ άστεΐο τρόπο, πάντοτε όμως άπαλά. Σπάνια τής μιλούσε πικρά. Δέν τά ’λεγε ό Άργύρης – δικηγόρος ήταν – μέ έμπάθεια όσα τής έλεγε. Τήν άγαπούσε πολύ τή γυναίκα του, τή λάτρευε. Γιατί άπό τά πρώτα χρόνια τού γάμου τους τού είχε φανερώσει ήπιο καί στοργικό χαρακτήρα.
Όμως ή Ελένη τά λόγια τού άντρα της τά ’παίρνε κατάκαρδα, τά ’νιώθε φαρμάκι πού τό ’πίνε λίγο-λίγο. ’Έπεφτε νά κοιμηθεί καί ό λογισμός τήν έτρωγε. «Πάλι σ’ τά είπε, πάλι σέ ντρόπιασε». Ξυπνούσε! Έκανε τό σταυρό της! Κοιμόταν πάλι. Τό πρωί έπαιρνε τις άποφάσεις της κάτω άπό τά εικονίσματα. Φρόντιζε νά ’ναι χαρούμενη, μά κάποτε τά θυμόταν όλα καί βούρκωνε.
-Μήν τά μετράς τά λόγια τού άνδρα σου, τής έλεγε ό Πνευματικός της ό παπα-Φώτης. Άς μήν έχει έξομολογηθεΐ άκόμη, έχει χρυσή καρδιά ό Άργύρης σου. Μίλησέ του γιά καλούς τρόπους καί θ’ αλλάξει… Κάνε προσευχή, ύπομονή καί μίλησέ του… Θ’ άλλάξει.
Τά ίδια τής είπε σήμερα καί ή φίλη της ή Δέσποινα:
-Μή στενοχωριέσαι, Ελένη μου. Έχεις άνδρα «μάλαμα». Έχει βέβαια έναν αύθορμητισμό πού ξεπερνά τά όρια. Όμως τά λόγια του δέν βγαίνουν άπό κακία ούτε άπό ζήλεια. Μίλησέ του καί θά δεις…
Η γυναίκα δέν άντεξε. Τό άποφάσισε. Τόλμησε καί μίλησε. Διάλεξε μιά ήσυχη μέρα, κρύα μά ήλιόλουστη, χειμωνιάτικη μέρα. Κυριακή ήταν, μετά τή Λειτουργία, είχε κοινωνήσει καί είχε όλη τήν ειρήνη μέσα της.
Ξεκίνησαν καί οί δυό τους γιά τήν παραλία στό Φάληρο. Περπάτησαν στό ύψωμα πάνω άπό τήν άκροθαλασσιά στον διαμορφωμένο πεζόδρομο. Όλα ήταν τόσο φωτεινά σήμερα!… Τρεις γλάροι ζύγιζαν τά φτερά τους κι έκαναν παιχνίδια μέσα στις πνοές τού κρύου άνέμου, κάτω άπό τις άκτίνες τού χειμωνιάτικου ήλιου μέ φόντο τό καταγάλανο χρώμα τού ούρανοΰ.
Περπάτησαν γιά ώρα άμίλητοι, στοχαστικοί… Κάποια στιγμή κάθισαν στό καφενείο. Παρήγγειλαν μιά βανίλια καί έναν καφέ καί ένα τσάι. Τό ’πίναν κι άγνάντευαν ήσυχα τό Σαρωνικό. Τό νησί τής Αίγινας φαινόταν πεντακάθαρα. Άγνάντευαν κι ήρθαν στό νοΰ τους δυνατές ένθυμήσεις άπό τις πρώτες γνωριμίες τους. Θυμήθηκαν τόν άγιο Νεκτάριο, πού τόν είχαν επικαλεσθεί γιά νά πρεσβεύει στον Κύριο νά στεριώσει τήν πρώτη άναμεταξύ τους άγάπη. Θυμήθηκαν τήν εύχή τού εύλαβικοΰ ιερέα πού τήν ήμέρα πού τούς είχε στεφανώσει τούς είχε πει: «Σάς εύχομαι νά ζήσετε ισόβια εύτυχισμένοι. Τίποτε νά μή διαταράξει τή χαρά καί τή γαλήνη σας. Καί άν κάποτε έρθουν φουρτούνες μικρές ή μεγάλες, φανερές ή κρυφές, νά ξέρετε πώς ό μόνος δρόμος γιά τή γαλήνη είναι ή “έν Χριστώ” ειλικρινής αμοιβαία άνακοινωτικότητα καί ή ταπεινή ύπακοή τού ένός πρός τόν άλλον»…
Τώρα είχε φθάσει ή ώρα τής άμοιβαίας άνακοινωτικότητος. Θά γινόταν ένας μικρός άπολογισμός, μιά άναθεώρηση, ένα άνοιγμα καρδιάς… Όλα τούτα τά ’χε έτοιμα τώρα ή ‘Ελένη. Κάποια στιγμή έντελώς άπροσδόκητα γιά τόν άνδρα της άνοιξε τό στόμα της καί τού λέει άπλά τής καρδιάς της τό κρυμμένο παράπονο:
-Άργύρη μου, όλα τόσο καλά μάς πηγαίνουν στή ζωή μας. Τά παιδιά μας έχουν ύγεία καί είναι καλά άποκαταστημένα μέ δουλειές κερδοφόρες… Καί μεΐς δόξα τώ Θεώ μέ τήν ύγεία μας τόσο γεροί είμαστε… Όμως έχω καί κάτι, χρόνια τώρα τό ’χω φυλαγμένο. Δέν άντέχω νά μή σ’ τό πώ! Μέ πονάει, μέ πικραίνει κάποιες ώρες ό χαρακτήρας σου. Δέν θέλω νά σέ πικράνω, μά θά σ’ τό πώ: Μέ πιέζει ή συμπεριφορά σου, όταν είμαστε μπροστά σέ τρίτους. Όταν μιλάς γιά μένα, αισθάνομαι πώς μέ μειώνεις, μέ σκοτώνεις. Πάντα λάθη βρίσκεις. Καί τά λές καί μέ άστεΐο τρόπο καί μέ καμάρι. Μήν κοιτάς πού τότε χαμογελώ ή άδιαφορώ ή άλλάζω τήν κουβέντα… Σέ παρακαλώ, Άργύρη μου. Άν σέ κάτι διαφωνείς καί δέν σ’ άρέσει πάνω μου, πές μου το κρυφά, ιδιαιτέρως, μέ άγάπη καί εύγένεια. Καί θά σ’ άκούσω. Γιατί έχεις καλή κρίση καί δύσκολα λαθεύεις…
Άκουγε ό Άργύρης μέ σκυμμένο τό κεφάλι. Φανέρωνε ταπείνωση καί μεταμέλεια μ’ αύτή του τή στάση. Δέν τό είχε όμως ώς τώρα καταλάβει πώς ό αύθορμητισμός, γιά νά ’ναι ώραϊος, πρέπει νά ’χει σύνεση καί όρια. Καί πήρε τήν άπόφαση καί τό ’πε:
-Ελένη μου, συγχώρα με πού χρόνια τώρα σέ πίκραινα τόσο… Δέν τό καταλάβαινα. Ποτέ δέν ένιωσα κακία γιά σένα. Σ’τό ύπόσχομαι όμως, άπό τώρα θά προσέχω ποτέ νά μή σέ ταπεινώνω καί νά μή σέ προσβάλλω μπροστά σέ άλλους. Καί ό,τι λέω, θά τό λέω πάντα εύγενικά καί διακριτικά. Στήν ώρα του. Προσευχήσου νά τό πετύχω…
Όλα είναι τόσο όμορφα μετά άπό μιά άμοιβαία ταπεινή καί ειλικρινή συνεξήγηση. Τό ’χουν άνάγκη αύτό νά τό κάνουν συχνά όσοι άγαπιούνται πολύ.
Γιατί μόνο τότε άνακαλύπτει ο ένας τόν άλλον άληθινά. Καί ή άγάπη ξέρει τότε νά συγχωρεί βαθιά καί νά διορθώνει άποτελεσματικά τά λάθη καί τών δύο.

Πηγή: agiameteora.net
Read more »



Τό παρακάτω περιστατικό στό οποίο θά αναφερθούμε, συνέβειστόν π. Δανιήλ Σάπικα, κάτοικο Αθηνών, Αρχιμανδρίτη καί γιατρό.
Τό 1976 αποφοίτησε από τή Θεολογική Σχολή Αθηνών, καί τό 1978 χειροτονήθηκε κληρικός. Τό 1992 αποφοίτησε από τήν Ιατρική Σχολή τού Πανεπιστημίου Αθηνών, καί τό 1992 εκλέγεται ενεργό μέλος τής Ακαδημίας Επιστημών Νέας Υόρκης. Μάλιστα είναι καί ο πρώτος Ορθόδοξος κληρικός μέλος τής Ακαδημίας Επιστημών.
Στίς 19.2.01 σέ πανηγυρική εκδήλωση ενώπιόν του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, εκπροσώπου τού Προέδρου τής Ελληνικής Δημοκρατίας καί μελών τής Κυβέρνησης, τού απονεμήθηκε πλατινένιος κόττινος γιά τίς υπηρεσίες του στόν Οικουμενικό Ελληνισμό. Διηγείται ο ίδιος…
“Στίς 22 Απριλίου 1994 εισήχθηκα στό Ευγενίδειο Θεραπευτήριο μέ 4,5 κιλά εμπύημα δεξιού ημιθωρακίου, μέ συμπτώματα απολύτου άπνοιας, αδυναμία βάδισης, 41,5 πυρετό, ενώ υπέστην καί διαβητικό σόκ αγνώστου αιτιολογίας… Μέσα από ένα σύννεφο έβλεπα καί άκουγα τά συμβαίνοντα μέσα στό χειρουργείο, καί τό βάσανο τό μεγάλο ήταν, ότι, σάν γιατρός γνώριζα πολύ καλά τήν κρίσιμη κατάστασή μου…
Γνώριζα, ότι τό ποσοστό κατάληξης (θανάτου μου) ήταν γύρω στό 95%. Καί δέν είχα άδικο. Μάλιστα ήμουν καί επιεικής στήν κρίση μου, γιατί ή ιατρική ομάδα πού αποτελείτο από τόν Ιωάννη Μπελένη διευθυντή τού Ευαγγελισμού, τόν καθηγητή Χρυσόστομο Μελισσινό διευθυντή πνευμονολογικής κλινικής στό Νοσοκομείο Υγεία, καί μέ τήν Ειρήνη Μπατάλη αναισθησιολόγο νά φοβάται νά μού δώσει νάρκωση γιά τόν κίνδυνο ανακοπής τής καρδιάς λόγω βάρους μου, συζητούσαν δυνατά γιατί δέν πίστευαν ότι άκουγα τά λεγόμενά τους…
Τούς άκουγα νά μου δίνουν ζωή μόνο 2% !…
“Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, έλεγαν, γιατί οι πιθανότητες ζωής είναι ελάχιστες, μέ ποσοστό κατάληξης 98% ! Έτσι κι΄ αλλιώς καταδικασμένος είναι…”
Εκείνη τήν ώρα ενίωσα μόνος, κατάμονος…Έκανα μέ κόπο τόν σταυρό μου καί προσευχήθηκα στόν προστάτη μου, τόν Ταξιάρχη…
”Ταξιάρχη μου, Αρχάγγελε Μιχαήλ, μή μέ αφήνεις, μή μέ εγκαταλείπεις. Εσένα μόνο έχω τώρα, σ΄εσένα εμπιστεύομαι τήν ζωή μου…” !Ένας μεταλλικός θόρυβος διέκοψε τήν νοερά προσευχή μου. Φοβήθηκα ότι μέ τήν κίνηση τών χεριών μου έριξα κάποιο εργαλείο, καί προσπάθησα νά γυρίσω τό κεφάλι μου πρός τήν κατεύθυνση τού θορύβου.
Καί τότε… ώ Θεέ μου !
Ό Αρχάγγελος Μιχαήλ, ό Ταξιάρχης, μέ τήν πανοπλία του καί τό σπαθί στό δεξί χέρι του, στεκόταν πλάϊ μου, χαμογελαστός καί ολοζώντανος
”Δανιήλ, είμαι εδώ, μού είπε. Δέν σέ εγκατέλειψα. Σέ προστατεύω. Εγώ θά σέ χειρουργήσω, καί θά γίνεις καλά. Μή φοβάσαι ! “
Ήταν τά λόγια του Αρχαγγέλου, καί καθώς μου μιλούσε ακούμπησε τό ξίφος στό στήθος μου !…
Σέ λίγο ήλθε o καθηγητής Μπελένης. ” Άς προσευχηθούμε μαζί πάτερ Δανιήλ, μού είπε, καί μέ τήν βοήθεια τού Θεού όλα θά πάνε καλά “. Καί πράγματι πήγανε !
Ή εγχείρηση πέτυχε. Τό χέρι τού γιατρού πού τό οδηγούσε ό Αρχάγγελος, είμαι βέβαιος γιαυτό, μού ξανάδωσε πάλι τήν ζωή πού είχε αρχίσει νά φεύγει από μέσα μου. Καί σήμερα, όχι γιά πρώτη φορά, ήλθα καί πάλι εδώ, στό πανελλήνιο προσκύνημα τών Παμμεγίστων Ταξιαρχών στό Μανταμάδο τής Λέσβου, γιά νά ευχαριστήσω τόν Αρχάγγελο τού Θεού Μιχαήλ, γιά τήν σωτηρία μου…”
*Απόσπασμα από τό τριμηνιαίο δελτίο επικοινωνίας ” Ό Ταξιάρχης ” , τού Ιερού προσκυνήματος Ταξιαρχών Μανταμάδου τής Λέσβου 
Read more »



Τον τελευταίο καιρό περάσαμε δύσκολες μέρες και, αφού είμαστε στη μέση του καλοκαιριού, σκέφτηκα να σας δώσω ένα χαλαρό κείμενο. Είναι γεγονός ότι τα πρώτα 6 μαθήματα διοίκησης κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο και ένας καλός παλιός φίλος μού τα έστειλε. Επειδή θεώρησα ότι η αντιγραφή είναι η μεγαλύτερη κολακεία, γι’ αυτό σας τα παραθέτω αυτούσια. Επιπλέον, σας προτρέπω να διαβάσετε το τελευταίο μάθημα γιατί δεν είναι ανέκδοτο αλλά μια αληθινή ιστορία με πολλά μηνύματα.
Μάθημα 1ο: Ενας άνδρας μπαίνει στο μπάνιο μόλις η γυναίκα του έχει κάνει ντους, και το κουδούνι της πόρτας χτυπά. Η γυναίκα του ρίχνει μια πετσέτα επάνω της και τρέχει στην πόρτα. Οταν ανοίγει την πόρτα, βλέπει τον Γιώργο, τον γείτονα. Πριν ανοίξει το στόμα της, ο Γιώργος τής λέει: «Σου δίνω 1.000 ευρώ να βγάλεις την πετσέτα και να με αφήσεις να σου χαϊδέψω τα στήθη σου». Επειτα από λίγη σκέψη η γυναίκα βγάζει την πετσέτα και στέκεται γυμνή μπροστά στον Γιώργο. Αυτός την κοιτάζει για λίγο, τη χαϊδεύει, της δίνει τα 1.000 ευρώ και φεύγει. Η γυναίκα βάζει πάλι την πετσέτα και γυρνάει πίσω στο μπάνιο. Ο άνδρας της τη ρωτάει: «Ποιος ήταν;». «Ηταν ο Γιώργος ο γείτονας», απαντάει αυτή. «Ωραία, λέει ο άνδρας, μήπως είπε τίποτα για τα 1.000 ευρώ που μου χρωστάει;».
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: Εάν μοιράζεσαι έγκαιρα κρίσιμες πληροφορίες με τους συνεταίρους σου, μπορεί να προλάβεις δυσάρεστες εκπλήξεις.
Μάθημα 2ο: Ενας ιερέας μετέφερε με το αυτοκίνητό του μια νέα καλόγρια. Αυτή σταύρωσε τα πόδια της και φάνηκαν οι καλλίγραμμοι μηροί της. Ο ιερέας έχασε για λίγο τον έλεγχο του αυτοκινήτου και όταν συνήλθε έβαλε το χέρι του πάνω στο γόνατό της. Η καλόγρια είπε: «Πάτερ, θυμήσου τον ψαλμό 129»! Ο ιερέας τράβηξε το χέρι του, αλλά σε λίγο ξαναέπιασε το γόνατο της καλόγριας. Η καλόγρια είπε πάλι: «Πάτερ, θυμήσου τον ψαλμό 129»! Ο ιερέας απήντησε: «Συγγνώμη, αδελφή, αλλά η σάρκα είναι αδύναμη». Οταν έφτασαν στο μοναστήρι των γυναικών, η καλόγρια αναστέναξε βαθιά και έφυγε. Μόλις έφτασε στην εκκλησία, ο ιερέας έτρεξε να βρει τον ψαλμό 129. Ο ψαλμός έλεγε: «Να στοχεύετε πιο ψηλά, εκεί θα βρείτε την αγαλλίαση».
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: Εάν δεν είσαι καλά πληροφορημένος για την εργασία σου, μπορεί να χάσεις καλές ευκαιρίες.
Μάθημα 3ο: Ενας υπεύθυνος πωλήσεων, ένας υπάλληλος διοίκησης και ο διευθυντής τους πήγαιναν να γευματίσουν όταν βρήκαν μια παλιά γκαζόλαμπα. Την έτριψαν και βγήκε από μέσα ένα Τζίνι. Το Τζίνι είπε: «Θα ικανοποιήσω μια ευχή από τον καθένα σας». «Εγώ πρώτος, εγώ πρώτος!», λέει ο υπάλληλος διοίκησης. «Θέλω να είμαι στις Μπαχάμες, να οδηγώ ένα ταχύπλοο και να μη νοιάζομαι για τίποτα στον κόσμο». Παφ. Και έγινε. «Εγώ μετά, εγώ μετά!», λέει ο υπεύθυνος πωλήσεων. «Θέλω να είμαι στη Χαβάη, χαλαρώνοντας στην παραλία με την προσωπική μου μασέζ και απολαμβάνοντας την αγάπη στη ζωή μου». Παφ. Και έγινε. «ΟΚ, η σειρά σου τώρα», λέει το Τζίνι στον διευθυντή. Ο διευθυντής είπε: «Θέλω αυτούς τους δύο πίσω στο γραφείο μετά το γεύμα».
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: Πάντα αφήνουμε το αφεντικό να έχει τον πρώτο λόγο.
Μάθημα 4ο: Ενας αετός καθόταν επάνω σε ένα δένδρο χωρίς να κάνει τίποτα. Ενα μικρό κουνέλι βλέπει τον αετό και τον ρωτά: «Μπορώ να κάθομαι σαν και εσένα και να μην κάνω τίποτα;». Ο αετός απάντησε: «Βέβαια, γιατί όχι!». Το κουνέλι λοιπόν κάθισε κάτω στο έδαφος και αναπαυόταν. Ξαφνικά, εμφανίζεται μια αλεπού, ορμάει και τρώει το κουνέλι.
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: Για να μπορείς να κάθεσαι και να μην κάνεις τίποτα, πρέπει να βρίσκεσαι σε πολύ υψηλή θέση.
Μάθημα 5ο: Μια γαλοπούλα συνομιλούσε με έναν ταύρο. «Θα ήθελα να μπορούσα να ανεβώ στην κορυφή αυτού του δένδρου», είπε η γαλοπούλα, «αλλά δεν έχω δυνάμεις». «Γιατί δεν δοκιμάζεις λίγο από τα περιττώματά μου;», απάντησε ο ταύρος, «είναι πολύ θρεπτικά». Η γαλοπούλα τσίμπησε από έναν σωρό κοπριάς και διαπίστωσε ότι της έδωσε αρκετή δύναμη για να φτάσει το κατώτερο κλαδί του δένδρου. Την άλλη ημέρα, αφού έφαγε περισσότερη κοπριά, έφτασε στο δεύτερο κλαδί. Τελικά ύστερα από τέσσερις νύχτες, η γαλοπούλα με περηφάνια σκαρφάλωσε στην κορυφή του δένδρου. Ομως γρήγορα έγινε αντιληπτή από έναν κτηματία, που την πυροβόλησε και την έριξε κάτω από το δένδρο.
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: Με σκατά εφόδια, μπορεί να ανεβείς ψηλά, αλλά για πολύ λίγο!
Μάθημα 6ο: Ενα μικρό πουλί πετούσε νότια για να αποφύγει τον χειμώνα. Εκανε πολύ κρύο, το πουλάκι πάγωσε και έπεσε στο έδαφος σε έναν μεγάλο αγρό. Ενώ έτρεμε εκεί, ήρθε μια αγελάδα και κόπρισε επάνω του. Καθώς το παγωμένο πουλάκι ήταν μέσα στον σωρό της κοπριάς, διαπίστωσε ότι ζεστάθηκε. Η κοπριά το ξεπάγωσε. Καθώς λοιπόν ήταν ζεστό και χαρούμενο, άρχισε να κελαηδάει. Μια περαστική γάτα άκουσε το κελάηδημα και έτρεξε να δει από πού προερχόταν. Ακολουθώντας τον ήχο, η γάτα βρήκε το πουλάκι στη στοίβα της κοπριάς και αμέσως το άρπαξε και το έφαγε
Ηθικά διδάγματα της ιστορίας:
(1) Οποιος σε χέζει δεν είναι απαραίτητα εχθρός σου.
(2) Οποιος σε βγάζει από τα σκατά δεν είναι απαραίτητα φίλος σου.
(3) Και όταν είσαι μέσα στα σκατά, είναι καλύτερο να κρατάς το στόμα σου κλειστό.
Μάθημα 7ο: Για πολλά χρόνια ένας από τους σημαντικότερους πελάτες μας στη Δέλτα Πληροφορική ήταν η ΕΛΠΑ. Αυτή μάλιστα μας έδωσε και την ιδέα να ασχοληθούμε ως εταιρεία με την πληροφορική των εκλογών. Οι πρώτες εκλογές που κάναμε ήταν οι αρχαιρεσίες της ΕΛΠΑ, την άνοιξη του 1981. Εκτός από τις εκλογές της ΕΛΠΑ, είχαμε και πολλές άλλες δραστηριότητες με την ΕΛΠΑ. Μεταξύ αυτών είχαμε (για πολλά χρόνια) τη μηχανογραφική εξυπηρέτηση του Ράλλυ Ακρόπολις και της ΟΒΕΛΠΑ. Θυμάστε ποια ήταν η ΟΒΕΛΠΑ; Ηταν η Οδική Βοήθεια της ΕΛΠΑ. Μια μέρα λοιπόν, μου τηλεφωνεί ο Αλέκος Δαρθούφας (τότε πρόεδρος της ΕΛΠΑ) και μου ζητάει να συναντηθούμε. Βρεθήκαμε στο γραφείο του και μου λέει τα έξης: «Για πολλά χρόνια έχουμε μια εξαιρετική συνεργασία και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από τις υπηρεσίες σας. Δυστυχώς όμως είμαι υποχρεωμένος να διακόψω αυτή τη σχέση γιατί μου έγινε μια πρόταση που είναι αδύνατο να μην την αποδεχθώ. Μια εταιρεία μού πρότεινε να μου εγκαταστήσει ένα σύστημα υπολογιστών και να αναλάβει όλα τα έξοδα για τη λειτουργία του συστήματος της ΟΒΕΛΠΑ». Του απάντησα ότι στην επαγγελματική σταδιοδρομία μου έχω μάθει ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις «κάποιο λάκκο έχει η φάβα» ή ακόμα «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας». Μου είπε ότι δεν είχε άλλη επιλογή παρά να δεχθεί την πρόταση, διότι το συμβούλιο είχε ήδη εγκρίνει τη «δωρεά» και έτσι χάσαμε τότε έναν πολύ σημαντικό πελάτη.
Πράγματι, η εταιρεία εγκατέστησε ένα σύστημα ΙΒΜ AS/400 στα γραφεία της ΕΛΠΑ και τους προσέφερε δωρεάν όλες τις υπηρεσίες της ΟΒΕΛΠΑ που της παρείχαμε ως εταιρεία. Δυστυχώς (για την ΕΛΠΑ) αυτό δεν κράτησε για πολύ. Οταν η εταιρεία που έδωσε δωρεάν το σύστημα και τις υπηρεσίες απέκτησε πρόσβαση στα αρχεία της ΕΛΠΑ (δηλαδή στο πελατολόγιό της), έφτιαξε τη δική της εταιρεία οδικής βοήθειας και ουσιαστικά «κανιβάλισε» την ΕΛΠΑ. Οπως γνωρίζετε, η ΟΒΕΛΠΑ από τότε ουσιαστικά πέθανε ενώ η άλλη εταιρεία «ζει και βασιλεύει».
Ηθικό δίδαγμα της πραγματικής ιστορίας: There is no free lunch. Οταν κάποιος σου προσφέρει κάτι, φρόντισε να βρεις τι κρύβεται πίσω από την υποτιθέμενη ανιδιοτελή προσφορά!
___________
* O κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων
 Πηγή:  kathimerini.gr
Read more »


ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΤΗΣ «ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΡΙΒΙΕΡΑΣ» ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ

Προτάσεις με παραλίες στην Αττική για όσους αγαπούν τον γυμνισμό και θέλουν να συνδυάζουν το μπάνιο στη θάλασσα με επίσκεψη σε αρχαιολογικούς χώρους όπως αυτοί του Σουνίου, της Βραυρώνας, της Ραμνούντος και του Μαραθώνα δίνει ο οδηγός «επιβίωσης» του μέσου τουρίστα στην Αθήνα «Βig Οlive». Απαραίτητα εφόδια ένας καλός χάρτης της Αττικής και έξτρα αντηλιακό. Δεν ξεχνάμε να μαζέψουμε τα σκουπίδια και τις γόπες φεύγοντας από την παραλία και προσοχή στους αχινούς!
Λιμανάκια
Σύμφωνα με το Βig Οlive, οι βραχώδεις κολπίσκοι στη Βάρκιζα και τη Βουλιαγμένη με τα πρασινομπλέ νερά αποτελούν έναν από τους ιδανικότερους προορισμούς για εκείνους που αγαπούν τον γυμνισμό και το κολύμπι σε άπατα νερά. Ωστόσο, στον ιστότοπο τονίζεται ότι τα Σαββατοκύριακα συγκεντρώνουν πολύ κόσμο και συστήνονται «Λιμανάκια» τα οποία είναι σχετικά απομονωμένα, που όμως έχουν δυσκολότερη πρόσβαση.
Πάντως, αν δεν έχετε μεταφορικό μέσο, η πρόταση του site είναι να κατεβείτε στον σταθμό του μετρό Ελληνικό και από εκεί να πάρετε το λεωφορείο Ε22 προς Σαρωνίδα, και να αποβιβαστείτε στη στάση «Λιμανάκια».
Riba's
Ένας απομονωμένος κόλπος είναι και αυτός που βρίσκεται κάτω από το κέντρο «Riba's» στη Βάρκιζα. Μάλιστα, το σημείο θεωρείται μία από τις πλέον γνωστότερες παραλίες γυμνιστών στην Αττική.
Το δρομολόγιο το ίδιο. Και η στάση αποβίβασης από το Ε22 είναι η «Riba's».
Μαύρο Λιθάρι
Στα όρια μεταξύ Σαρωνίδας και Αναβύσσου βρίσκεται και μια σειρά από παραλίες που ονομάζονται Μαύρο Λιθάρι. Οι γυμνιστές επιλέγουν να κατέβουν την παραλία όπου είναι χτισμένο το επονομαζόμενο ξενοδοχείο και από εκεί να ανηφορίσουν προς το βόρειο τμήμα της όπου περιορίζονται εκείνοι που προτιμούν το κολύμπι χωρίς μαγιό. Στην υπόλοιπη παραλία, το μπάνιο προϋποθέτει και το απαραίτητο beachwear.
Η παραλία είναι προσβάσιμη είτε με αυτοκίνητο είτε με ΚΤΕΛ του νομού Αττικής.
Λεγρενά
Κατά τη διαδρομή σας προς τον Ναό του Ποσειδώνα, υπάρχει μία αρκετά απομονωμένη παραλία με βότσαλα στα Λεγρενά. Ακριβώς στο 63ο χλμ. και ακριβώς λίγο πριν την πόλη των Λεγρενών υπάρχει μία ταμπέλα που γράφει προς ΚΑΠΕ (Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) Λεγρενών, σύμφωνα με τις οδηγίες του Big Olive ακολουθείτε τον δρόμο για περίπου μισό χιλιόμετρο. Στο τέλος του δρόμου θα συναντήσετε σκαλοπάτια που οδηγούν προς ένα εγκαταλειμμένο αναψυκτήριο που οδηγεί σε μία παραλία με άμμο. Μην μπερδευτείτε δεν είναι αυτή. Θα πρέπει, όπως βλέπετε τη θάλασσα, να προχωρήσετε προς τα δεξιά και στην άκρη της θα δείτε ένα μικρό μονοπάτι που οδηγεί σε μερικούς βράχους. Περνώντας τους βράχους αυτούς θα αντικρίσετε τον προορισμό σας.
Για να φτάσετε το ιδανικό θα ήταν να έχετε αυτοκίνητο. Ωστόσο και πάλι μπορείται με το ΚΤΕΛ να αποβιβαστείτε στην στάση «ΚΑΠΕ».
Ναός του Σουνίου
Με θέα τον αρχαίο ναό του Ποσειδώνα στην πιο ρουστίκ γωνιά της Αττικής που περιβάλλεται από βράχια αλλά και υπέροχες βίλες, τα νερά είναι ιδανικά για κολύμπι με ή χωρίς μαγιό. Και φυσικά αν επιλέξετε τη θάλασσα του Σουνίου για το μπάνιο σας, καθίστε μέχρι το σούρουπο για να απολαύσετε το πιο εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα στην Αττική. Αφού περιπλανηθείτε στα ερείπια του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, όπως κοιτάτε τη θάλασσα, στρίψτε προς τα αριστερά και θα καταλήξετε σε μια μικρή παραλία με βότσαλα. Μάλιστα, κάποιος σε ένα μεγάλο βράχο έχει γράψει και τις λέξεις «FKK» και «Γυμνός» για να δείξει ότι πρόκειται για παραλία γυμνιστών.
Σε περίπτωση που δεν έχετε και πάλι μεταφορικό μέσο, το ΚΤΕΛ σας αποβιβάζει στη στάση Ναός του Σουνίου.
Ραμνούς (Ραμνούντας)
Αλλάζοντας εντελώς πορεία και κινούμενοι αυτή τη φορά προς τα ανατολικά, ακριβώς κάτω από τον Ιερό Νέμεσις υπάρχει μία εντελώς back-to-nature άγρια παραλία.
Σε αυτή την περίπτωση ενδείκνυται το αυτοκίνητο, διαφορετικά θα πρέπει από τη στάση Αγία Μαρίνα του ΚΤΕΛ να περπατήσετε περί τα 3χλμ.
Μαραθώνας
Από τις παραλίες του ένδοξου για τους Αθηναίους μνημείου της μάχης του Μαραθώνα, εκείνη που μπορεί να θεωρηθεί ίσως η ιδανικότερη για γυμνιστές παραλία είναι εκείνη στην οποία παρά την απαγόρευση οι λάτρεις του ελεύθερου κάμπινγκ στήνουν τις σκηνές τους.
Δεν συνίσταται για εκείνους που δεν έχουν δικό τους μεταφορικό μέσο, γιατί από τη στάση του ΚΤΕΛ μέχρι και την ακτή η ώρα διαδρομής με τα πόδια, υπολογίζεται σε μία ώρα!
Βραυρώνα
Στην περιοχή όπου θεά Αρτεμις λατρευόταν όσο πουθενά αλλού, τη Βραυρώνα και μόλις 2 χλμ από το μικρό μουσείο υπάρχει μία παραλία -άντρο των φυσιολατρών.
Πηγή: bigolive.wordpress.com
Πηγή φωτό: activenaturists.net


 via 
Read more »
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)