07/20/17




Το δυσκολότερο πράγμα που έχεις να συνειδητοποιήσεις σχετικά με την Αγάπη είναι ότι οι άνθρωποι που αγαπάς είναι εκείνοι που θα σε στεναχωρούν πάντα περισσότερο.

Και είναι δυστυχώς η πιο αληθινή εξίσωση αυτή.

Γιατί οι άνθρωποι που αγαπάς είναι οι άνθρωποι που έχεις επιλέξει να είναι τόσο κοντά σου, τόσο πάνω σου, να σε ακολουθούν παντού, κάθε τους βλέμμα κάθε τους λέξη να σε ακολουθεί παντού και πάντοτε, χωρίς ημερομηνία λήξης.

Το έχεις επιλέξει και τους έχεις χαρίσει αυτό το μοναδικό προνόμιο.

Να σε βλέπουν στην γύμνια σου. Να σε αγγίζουν σε αυτήν.

Και οι άνθρωποι αυτοί που τους έχει δοθεί ένα τέτοιο προνόμιο θα έχουν μπροστά τους πάντοτε ένα ανυπεράσπιστο παιδάκι.

Ένα μικρό αθώο παιδί να τους κοιτάζει εκεί ψηλά, στον θρόνο που τους έχει καθίσει και να περιμένει καρτερικά μια τους λέξη ένα τους χάδι.

Κι όταν η λέξη αυτή δεν έρθει, όταν το χάδι αυτό δεν έρθει, όταν η λέξη είναι αιχμηρή, όταν το χάδι δεν είναι χάδι… Τότε το παιδί αυτό πληγώνεται βαθιά και ανελέητα σαν να σταυρώνεται εκατό φορές περισσότερο από τον Ιησού Χριστό.

Γιατί, αχ Θεέ μου, όσο κι αν δεν την τιμώ την εκκλησία, μετανιώνω που δεν πρόσεξα δυο λόγια παραπάνω, όταν μας δίδασκαν αυτά που λέει η θρησκεία σου. Δεν παρατήρησα ποτέ πριν την διαφορά.. δεν παρατήρησα πως “Ο Χριστός σταυρώθηκε για να δείξει την αγάπη του προς τους ανθρώπους”.. δεν παρατήρησα ότι από τις δυο πλευρές η μια μόνο αγαπούσε.

Και τι μαρτύριο υπάρχει μεγαλύτερο από αυτό Θεέ μου!


Οι Άνθρωποι που αγαπούν.


“Tough love”. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, Δεν υπάρχει σκληρή Αγάπη. Καμία Αγάπη δεν είναι σκληρή. Ποτέ δεν συνέβη και ποτέ δεν πρόκειται να συμβεί. Άνθρωπος που αγαπά, να πονάει εκείνον που αγαπά.

Γιατί “Αγαπώ” σημαίνει αρκούμαι. Και “σ’ αγαπώ” σημαίνει αρκούμαι σε σένα.

Σε όλα όσα είσαι, σε όλα όσα μου δίνεις, σε όλα όσα έχω μπροστά μου όταν κοιτάζω τα δυο σου μάτια.

Και δεν μπορείς το “θέλω να σε αλλάξω” να το βαφτίζεις Αγάπη γιατί είσαι ιερόσυλος.

Και δεν μπορείς το “θα κάνεις όσα δεν έκανα εγώ” να το βαφτίζεις απ’ Αγάπη, γιατί είσαι εγκληματίας.

Και δεν μπορείς επ’ ουδενί το “αλλά” να το βάζεις μετά το “Σ’ αγαπώ”, γιατί το καθαιρείς.

Και δεν μπορείς να βάζεις το “Σ’ αγαπώ” σε θέση αιτιολογικής πρότασης στον λόγο, όταν η κύρια πρόταση είναι άλλη. Γιατί Πάντα μα Πάντα, και άκου με καλά σ’ αυτό, το “Σ’ ΑΓΑΠΩ” θα είναι η ΚΥΡΙΟΤΕΡΗ όλων των προτάσεων που χτίζουν τον λόγο. Και της αξίζει να δεσπόζει μόνη της στην κορυφή και είναι στήριγμα στην βάση του λόγου που ο Ένας χτίζει, γιατί μόνο έτσι αγαπάς.

Όταν όλα αρχίζουν και τελειώνουν με Αγάπη. Και πόσο θα ήθελα να υπήρχε ένα σχολείο γονέων, όχι για να διδάσκει τους ανθρώπους πώς να μεγαλώνουν τα παιδιά τους και να αριστεύουν σε αυτό, αλλά για να διδάξει στους ανθρώπους πως η Ευτυχία και η Δυστυχία έχουν μία σημαντική ομοιότητα που είναι πιο δυνατή απ’ όλες τους τις διαφορές.

Μεταδίδονται. Το σπίτι είναι μία σφαίρα συναισθημάτων.

Μία σφαίρα που πρέπει στο τέλος της μέρας να έχει πάντα πρόσημο το +.

Στο τέλος κάθε ημέρας.

Γιατί μόνο έτσι θα αρχίσουν να γεννιούνται ευτυχισμένοι άνθρωποι, όταν μάθουμε να μεταδίδουμε Ευτυχία.


Οι Άνθρωποι που μας αγαπούν.


Και ευτυχώς. Ευτυχώς. Υπάρχουν οι Άνθρωποι που μας αγαπούν.

Και καλά θα κάνουμε να αγαπάμε αυτούς που μας αγαπούν περισσότερο.

Και περισσότερο. Και κάθε μέρα κι άλλο.. κι άλλο.

Γιατί από ‘κει γεννιέται η Δύναμη του ανθρώπου και εκεί καταλήγει.

Μακάρι Θεέ μου να ήξεραν οι άνθρωποι όταν συναντιούνται ότι τα λάθη τους θα περνούν πάντα με κάποιο τρόπο σε άλλους ανθρώπους, στα παιδιά τους, στους συντρόφους τους, στους αδερφούς τους…

Και δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος από την έκφραση Αγάπης μονοκεντρικά, εγωιστικά με το καλούπι μιας ιδιότητας. Γιατί η ιδιότητα που έχεις, απλώς επειδή την έχεις, δεν γεννάει από μόνη της συναισθήματα. Δεν γεννάει μια ιδιότητα από μόνη της εμπάθεια.

Δεν γεννάει η ιδιότητα από μόνη της Αγάπη.

Γι’ αυτό πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε πρώτα απ’ όλα τον εαυτό μας.

Για να αγγίξουμε μετά την Ευτυχία, να αγαπήσουμε όχι σαν να είναι ο άλλος ο εαυτός μας, αλλά σαν να είναι δέκα χιλιάδες εαυτοί μας μαζί. Και μακάρι πριν κάναμε οτιδήποτε να σκεφτόμασταν τι θα έκαναν οι άνθρωποι που μας αγαπούν για εμάς.

Και οι Άνθρωποι αυτοί από εδώ και στο εξής θα έπρεπε να θεσπιστεί να γράφονται με Α κεφαλαίο.

















Αν νομίζετε ότι «εν αρχή ην ο λόγος», κάνετε μεγάλο λάθος. Η γλώσσα του σώματος είναι πιο...αποκαλυπτική και πιο αληθινή. Αρκεί να ξέρετε τη «γραμματική» και το «συντακτικό» της...


Ο Δαρβίνος τα είπε όλα πριν από 132 χρόνια: είμαστε αυτό που φαινόμαστε, όχι αυτό που λέμε.Το 1872 κυκλοφόρησε το έργο του «Η έκφραση των συναισθημάτων στον άνθρωπο και τα ζώα» και άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Από τότε οι ειδικοί έχουν καταγράψει πάνω από ένα εκατομμύριο μη - λεκτικά σήματα (που πάει να πει ότι, ακόμα και αν θέλετε να κρυφτείτε, είναι αδύνατο!).


Έρευνες υποστηρίζουν ότι η συνολική εντύπωση ενός μηνύματος είναι 7% λεκτική (οι λέξεις που χρησιμοποιούμε), 38% φωνητική (ο ήχος της φωνής μας και ο τονισμός) και 55% μη -προφορική. Κατά μέσο όρο μιλάμε με τις λέξεις μόνο 11 λεπτά τη μέρα, ενώ για τα υπόλοιπα περνάμε το μήνυμα... με το σώμα μας. Για πρώτη φορά ο όρος «γλώσσα του σώματος» χρησιμοποιήθηκε το 1972, σήμερα όμως αποτελεί από μόνη της μια ολόκληρη επιστήμη. Και ακριβώς επειδή πρόκειται για ασυνείδητη διαδικασία είναι άκρως αποκαλυπτική. Τι θέλετε λοιπόν να πείτε όταν δεν λέτε αυτό που θέλετε;




Το σήμα του ΟΚ


Αν και μερικοί πιστεύουν ότι σημαίνει «όλα εντάξει» (από τα αρχικά της έκφρασης All Correct),στην πραγματικότητα φαίνεται πως είναι μια συντομογραφία της πόλης Old Kinderhook, που ήταν η πόλη από όπου καταγόταν ένας αμερικανός πρόεδρος το 19ο αιώνα. Αν κάνετε όμως το σχήμα του Ο με τα δάχτυλα σας στην Ιαπωνία, σημαίνει ότι θέλετε χρήματα, ενώ σε ορισμένες χώρες της Μεσογείου χρησιμοποιείται για να δηλώσει τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις ενός ανθρώπου.


Το σήμα της νίκης


Εγκαινιάστηκε από τον Ουίνστον Τσόρτσιλ το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο για να δηλώσει τη νίκη των αγγλικών στρατευμάτων. Ο Τσόρτσιλ όμως το έκανε με την παλάμη προς τα έξω γιατί με την παλάμη προς τον ομιλητή θεωρείται άκρως προσβλητική χειρονομία.


Το σήμα του σηκωμένου αντίχειρα


θεωρητικά δηλώνει ότι όλα πάνε καλά ενώ χρησιμοποιείται και για το οτοστόπ. Οι Ιταλοί όμως έχουν τη δική τους εξήγηση: αν σηκώσετε με δύναμη τον αντίχειρα προς τα πάνω, σημαίνει ότι σκέφτεστε κάτι ιδιαίτερα πονηρό, οπότε άδικα περιμένετε στην άκρη του δρόμου κάποιον καλό άνθρωπο να σας πάρει με το αυτοκίνητο του.


Η χειραψία των πολιτικών


Η χειραψία με τα δύο χέρια θέλει να δώσει την εντύπωση ότι ο άλλος είναι καθαρός και δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Τη χρησιμοποιούν ευρύτατα οι πολιτικοί αλλά φέρνει αντίθετα αποτελέσματα, αφού περνάει μήνυμα υπεροψίας και ανάγκης ελέγχου. Να τη χρησιμοποιείτε μόνο όταν ξέρετε τον άλλο καλά και δεν θα σας παρεξηγήσει.


Το σήμα της ανοιχτής παλάμης


Όχι, μην πάει το μυαλό σας στο γνωστό. Όπως το σκυλί σηκώνει το λαιμό του για να δείξει παράδοση έτσι και ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τις παλάμες του για να περάσει το μήνυμα. Οι ειλικρινείς, για παράδειγμα, θα κρατήσουν τη μία ή και τις δύο παλάμες ανοιχτές προς το μέρος του άλλου. Όταν ένα παιδί λέει ψέματα, προσπαθεί να κρύψει τις παλάμες του πίσω από την πλάτη του. Το ίδιο και ένας άντρας που προσπαθεί να τα «μπαλώσει» στη γυναίκα του: θα βάλει τα χέρια του στις τσέπες του ή θα σταυρώσει τις παλάμες του. Γι' αυτό και οι πωλητές έχουν εκπαιδευτεί να κοιτούν τους πελάτες στις παλάμες τους για να καταλάβουν αν πρόκειται....να βάλουν το χέρι στην τσέπη.


Η χειρονομία της «καμπάνας»


Έχετε κάνει κοπάνα από τη δουλειά και σας περιμένει ο διευθυντής κάνοντας με τα χέρια του το σχήμα καμπάνας (ακουμπούν τα δάχτυλα φτιάχνοντας τρίγωνο); Τότε τη «βάψατε»... Πρόκειται για χειρονομία σήμα κατατεθέν δικηγόρων και λογιστών.


Η χειραψία των αντρών


Μπορεί να μην το ξέρετε, αλλά υπάρχει και αυτή. Η χειραψία είναι το πρώτο στοιχείο των προθέσεων του άλλου, αφού περιλαμβάνει στοιχεία ελέγχου και επιβολής. Αν συναντήσετε για πρώτη φορά κάποιον, προσπαθήστε να του δώσετε το χέρι σας με την παλάμη προς τα κάτω.Έτσι περνάτε το μήνυμα ότι έχετε το... πάνω χέρι και άρα καθορίζετε τις καταστάσεις. Η χειραψία αντρών γίνεται με τις δύο παλάμες σε κατακόρυφη θέση: μοιάζει σαν μέγγενη και πολλές φορές έχει προηγηθεί ένας στιγμιαίος αγώνας δρόμου μέχρι τα χέρια να πάρουν τη θέση τους (αφού έχουν την τάση να δίνουν την παλάμη τους προς τα κάτω για να πάρουν την εξουσία). Ένα κόλπο για να ξεπεράσετε το πρόβλημα είναι να μπείτε στο χώρο με το αριστερό πόδι. Έτσι θα δώσετε το δεξί χέρι με αποτέλεσμα να πάρετε τον έλεγχο.


Το τρίψιμο του αφτιού


Έχετε δει τα παιδιά όταν περιμένουν κατσάδα από τους γονείς τους Βάζουν τα χέρια τους στα αφτιά, προσπαθώντας να αποφύγουν τα χειρότερα. Το ίδιο συμβαίνει και με εμάς, μόνο που έχουμε εξελίξει τις κινήσεις μας: όταν λοιπόν θέλουμε να πούμε ότι έχουμε κουραστεί από αυτά που λέει ο άλλος, Βάζουμε ασυναίσθητα τα χέρια στα αφτιά, κάνουμε ότι ξυνόμαστε ή, ακόμα καλύτερα, τραβάμε το λοβό του αφτιού δίνοντας το μήνυμα ότι δεν έχουμε άλλα περιθώρια υπομονής.


Τα χέρια πάνω στο στόμα


Ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ τη χρησιμοποιούσε συστηματικά στις ταινίες του όταν ανακρινόταν από την αστυνομία. Αν φέρετε το χέρι σας στο στόμα ενώ μιλάτε, σημαίνει ότι λέτε ψέματα. Αν πάλι το κάνει ο συνομιλητής σας ενώ εσείς έχετε το λόγο, δείχνει ότι δεν σας εμπιστεύεται καθόλου.


Το επιχειρηματικό βλέμμα


Αν σκέφτεστε να ζητήσετε αύξηση ή να κλείσετε μια καλή συμφωνία και θέλετε να δείξετε ότι έχετε αυτοπεποίθηση, το καλύτερο κόλπο είναι το επιχειρηματικό βλέμμα. Φανταστείτε ότι υπάρχει ένα τρίγωνο που συνδέει τα μάτια με το μέτωπο. Όση ώρα λοιπόν κάνετε τις συζητήσεις σας προσπαθήστε να κρατήσετε τη ματιά σας σε αυτό το «τρίγωνο». Αν ρίξετε το βλέμμα σας,σημαίνει ότι έχετε αρχίσει ήδη να χάνετε την κυριαρχία του παιχνιδιού. Αν πάλι δείτε έναν άντρα να σας κοιτάει αριστερά - δεξιά, με ελαφρά σηκωμένα τα φρύδια και ένα χαμόγελο γοητείας, τότε σας φλερτάρει χωρίς να το έχετε καταλάβει.


Το ξύσιμο του λαιμού


Από τις χαρακτηριστικές κινήσεις αμφιβολίας. Παρατηρήσεις μάλιστα έχουν δείξει ότι ξύνουμε το λαιμό μας περίπου πέντε φορές. Σπάνια ο αριθμός είναι μικρότερος ή μεγαλύτερος! Στην ίδια κατηγορία μπαίνει και το τράβηγμα του γιακά, που δηλώνει άνθρωπο που λέει ψέματα. Φαίνεται μάλιστα ότι έχει και επιστημονική εξήγηση αφού, όταν μας πιάνουν στα πράσα, δημιουργείται μια διαστολή των επιφανειακών αιμοφόρων αγγείων που εκφράζεται με έξαψη και κοκκίνισμα.Τραβάμε λοιπόν το γιακά σαν να προσπαθούμε να πάρουμε αέρα.


Τα δάχτυλα στο στόμα


Κλασική κίνηση άγχους όπως και το δάγκωμα των χειλιών. Πρόκειται για μια αντανακλαστική χειρονομία όταν νιώθουμε μεγάλη ανασφάλεια. Οι ψυχαναλυτές μάλιστα έχουν τη δική τους εξήγηση αφού υποστηρίζουν ότι προσπαθούμε με αυτό τον τρόπο να βρούμε τη σιγουριά που μας έδινε ο θηλασμός της μαμάς μας. Το ίδιο ισχύει και τα μολύβια στο στόμα που «μασούν» πολλά παιδιά για να διοχετεύσουν το άγχος τους.


Το άγγιγμα της μύτης


Πρόκειται για το καμουφλάρισμα της κίνησης με τα χέρια πάνω στο στόμα. Ξέρετε ότι λέτε ψέματα και την τελευταία στιγμή που πάτ να κλείσετε το στόμα σας συγκρατήστε για να μη δώσετε δικαιώματα αγγίζοντας δήθεν τυχαία τη μύτη σας.


Καθιστός με τα δύο χέρια πίσω από το κεφάλι


Τυπική κίνηση διευθυντών και λογιστών. Δείχνει ότι έχουν τον έλεγχο της κατάστασης. Τη χρησιμοποιούν και δικηγόροι σε συναδελφικές παρέες για να δείξουν ότι είναι οι πιο έξυπνοι της παρέας. Ένας καλός τρόπος να αλλάξετε τις ισορροπίες σε μια συζήτηση είναι να κάνετε κάποιες ερωτήσεις. Θα αναγκαστεί να αλλάξει στάση και να έρθει προς το μέρος σας.


Το σταύρωμα των χεριών


Αν δείτε τον αγαπημένο σας να σας περιμένει με σταυρωμένα σφιχτά τα χέρια, ετοιμαστείτε για...θύελλα. Το σταύρωμα των χεριών σημαίνει ότι βρίσκεστε μπροστά σε ένα φραγμό. Ανάλογα μάλιστα με την περίσταση έχει και την εξήγηση του: αν πάτε για πρώτη φορά σε ένα πάρτι και πιάσετε με το ένα σας χέρι τον αγκώνα του άλλου, σημαίνει ότι τα έχετε χαμένα. Αν πάλι δείτε έναν άντρα να φτιάχνει τυχαία τα μανικετόκουμπά του ή μια γυναίκα να φέρνει ψηλά την τσάντα της, αυτό δείχνει νευρικότητα. Το ίδιο ισχύει όταν σε ένα μπαράκι πιάνετε το ποτήρι της μπίρας και με τα δύο χέρια.





Οι στάσεις του σώματος


Καθιστός με το ένα χέρι στη μέση και το άλλο στο πρόσωπο, με το δείκτη να ακουμπάει στο μάγουλο, το άλλο δάχτυλο να σκεπάζει το στόμα και τον αντίχειρα να στηρίζει το πιγούνι. Αν το δείτε σε συνέντευξη για δουλειά, δεν χρειάζεται να ρωτήσετε πότε θα σας πάρουν τηλέφωνο. Η απάντηση είναι «ποτέ»! Πρόκειται για μια στάση άκρως επικριτική, γεγονός που φαίνεται από τις κινήσεις των χεριών και το πιγούνι που γέρνει προς τα κάτω και δηλώνει εχθρότητα. Το μήνυμα είναι απλό: «Δεν μου αρέσει αυτό που λες και δεν πρόκειται να συμφωνήσω ποτέ μαζί σου».


Πλησιάζοντας ο ένας τον άλλο με ανασηκωμένα τα χέρια (σαν να κρατάτε κάτι)


Οι περισσότεροι, ακόμα και χωρίς να το καταλάβουμε, διατηρούμε μεταξύ μας μια απόσταση μισού μέτρου. Όταν ο ένας πλησιάζει προς τον άλλο, δείχνει μια τάση κατάκτησης. Αν πρόκειται για ένα άντρα ή μια γυναίκα και υπάρχουν και άλλες προϋποθέσεις, τότε σημαίνει σαφώς μια ερωτική δήλωση. Αν γείρετε προς τα πίσω και σηκώσετε ψηλά τα χέρια σας στην περιοχή του στέρνου, δίνετε το μήνυμα ότι ο άλλος έχει εισχωρήσει στο ζωτικό σας χώρο και καλά θα κάνει να απομακρυνθεί.


Όρθιος με τα χέρια στη μέση


Η «στάση μποξέρ» των αθλητών πριν ανέβουν στο ρινγκ. Επιθετική, δηλώνει άνθρωπο έτοιμο για όλα. Οι ειδικοί την ονομάζουν «στάση επίτευξης». Ο άλλος έχει ένα στόχο και τίποτα δεν θα τον εμποδίσει. Συχνή στους άντρες ιδιαίτερα παρουσία γυναικών, όταν θέλουν να περάσουν μήνυμα ελέγχου.


Όρθιος με τα χέρια να κρατούν τη ζώνη ή τις κορυφές των τσεπών


Στάση καουμπόι που δείχνει έτοιμος για επίθεση. Συχνά περνάει ερωτικό μήνυμα (κολλάει«γάντι» με την εικόνα του καβαλάρη με το θεληματικό πιγούνι). Τα χέρια δείχνουν την περιοχή των γεννητικών οργάνων, αφήνοντας υπονοούμενα που δεν μένουν απαρατήρητα από τις γυναίκες. Δύο άντρες αντιμέτωποι με την ίδια στάση σημαίνει ότι ετοιμάζονται να διεκδικήσουν το θήραμα τους.


Όρθιος με τα χέρια πίσω από την πλάτη


Πρόκειται για κίνηση που δείχνει αυτοπεποίθηση και δύναμη (γι' αυτό τη χρησιμοποιούν οι διευθυντές διασχίζοντος τα γραφεία ή οι καθηγητές στο διάλειμμα). Αν αισθάνεστε αγχωμένη πριν από συνέντευξη για δουλειά, θα σας δώσει θάρρος να αντιμετωπίσετε τα πράγματα.Αντίθετα, όταν το ένα χέρι συγκρατεί το άλλο από τον αγκώνα, καλά θα κάνετε να το βάλετε στα πόδια. Ο άλλος είναι εκνευρισμένος μαζί σας και προσπαθεί να ελέγξει τα νεύρα του για να μη σας χτυπήσει.


Καθιστός με σταυρωμένα τα πόδια


Όπως και στην περίπτωση των σταυρωμένων χεριών, πρόκειται για στάση που δείχνει νευρικότητα. Έχει όμως την ιδιαίτερη εξήγηση της. Για παράδειγμα, υπάρχει η ευρωπαϊκή στάση σταυρώματος των ποδιών όπου το δεξί πόδι αγκαλιάζει το αριστερό και δείχνει άμυνα, τα σταυρωμένα πόδια σε σχήμα του αριθμού «τέσσερα» δηλώνουν ετοιμότητα για μάχη, το σφίξιμο του ενός ποδιού που σταυρώνεται με το άλλο δείχνει πείσμα και το σταύρωμα των ποδιών σε όρθια στάση που συνήθως συνδυάζεται με το σταύρωμα των χεριών, σημαίνει ότι δεν νιώθετε σιγουριά και περιμένετε να δείτε την εξέλιξη των πραγμάτων.


Εσείς τι θέση κάθεστε;


Μπορεί η επιλογή να είναι τυχαία, αλλά υπάρχει στρατηγική, θέλετε να πουλήσετε κάτι σε κάποιον, κάθεστε στη γωνία του γραφείου του για κοντινή επαφή αλλά και εξουσία. Νιώθετε ανταγωνιστικά, κάθεστε απέναντι του. Έρευνα σε ιατρεία έδειξε ότι το 5% ασθενών ένιωθαν άνετα με τον γιατρό πίσω από το γραφείο του. θέλετε ανεξαρτησία, κάθεστε διαγώνια, θέση εχθρικότητας. Σημαντικό είναι και το τραπέζι: τετράγωνο = επίσημο, δημιουργεί ανταγωνιστική κατάσταση-στρογγυλό = ανεπίσημο, διευκολύνει τη χαλαρή συζήτηση - ορθογώνιο = δύο θέσεις επιρροής που κινούν τα νήματα. Είναι χαρακτηριστικό ό,τι οι ανοιχτές οικογένειες προτιμούν τα στρογγυλά στις τραπεζαρίες τους, οι κλειστές τα τετράγωνα και οι εξουσιαστικές τα ορθογώνια.
Συνηθισμένες σωματικές κινήσεις:


* Όταν τρίβεις το μάτι είτε αγγίζεις τη μύτη φανερώνει ότι λες ψέματα.


* Είσαι κατακριτικός σε αυτό που ακούς όταν στηρίζεις το πηγούνι με την παλάμη

και ακουμπάς τον δείκτη στο μάγουλο.


* Διαφωνείς όταν «μαδάς» το ρούχο σου.


* Ανυπομονείς όταν παίζεις «ταμπούρλο» με τα δάχτυλά σου.


* Κατανοείς όταν κινείς αργά (πάνω-κάτω) το κεφάλι. Αν η κίνηση αυτή είναι όμως γρήγορη,σημαίνει ότι συμφωνείς.


* Ενώνεις πρώτα τις άκρες των δακτύλων των χεριών σου και μετά και τις δυο παλάμες: είναι φανερό ότι πήρες την απόφασή σου!


* Χαμηλώνεις το βλέμμα: νικήθηκες...


* Πλέκεις τα δάχτυλα των χεριών πίσω από το κεφάλι και τεντώνεις τους αγκώνες προς τα έξω:διαλαλείς την ανωτερότητά σου...


* Σταυρώνεις τους αστραγάλους και τα χέρια: βρίσκεσαι σε άμυνα.


* Φανερώνεις ότι αμφιβάλλεις σε αυτά που ακούς όταν στρίψεις το λαιμό και ξύνεσαι κάτω από το αυτί...


* Ανταποκρίνεσαι σ' αυτό που λέει ο συνομιλητής σου όταν μιμηθείς τη δική του σωματική στάση.


* Αν, ως ομιλητής, τεντώσεις τα χέρια προς τα εμπρός με τις παλάμες προς τα κάτω, σημαίνει ότι είσαι βέβαιος για το τι λέει το ακροατήριό σου.


* Τέλος και κάτι που ίσως δεν χρειαζότανε ιδιαίτερη ερμηνεία είναι ότι όταν κινείσαι διαρκώς δείχνεις τη νευρικότητά σου...


______


Πηγή: Οι πληροφορίες προέρχονται από άρθρο της Καθημερινής κι απο το βιβλίο «Η γλώσσα του σώματος» του Αλαν Πιρς





Ένας από τους μεγάλους ποιητές της Περσίας [Ρουμί] μας άφησε μια όμορφη ιστορία για έναν εραστή που πήγε και χτύπησε την πόρτα της αγαπημένης του. 

Η κοπέλα, που ήταν ίσως μια μυημένη των μυστηρίων, ρώτησε,

 "Ποιος είναι;"

"Εγώ, ο φίλος σου. Ήρθα να σε δω."

"Στο σπίτι μου μόνο ένας μπορεί να ζει. Δεν έχω χώρο για άλλο άτομο. "

Το αγόρι ξαφνιάστηκε με αυτή τη πολύ ασυνήθιστη απάντηση και έφυγε συγχυσμένο. 

Λίγες μέρες αργότερα, νομίζοντας ότι αυτό ήταν ένα αστείο, πήγε πάλι πίσω στο σπίτι της αγαπημένης του και χτύπησε την πόρτα.

"Ποιος είναι?"

"Εγώ. Ξέρεις ότι είμαι εγώ. Άνοιξε την πόρτα."

"Λυπάμαι, αλλά σου είπα ότι υπάρχει χώρος εδώ μόνο για έναν. 

Δεν υπάρχει χώρος για άλλο άτομο."


Η σύγχυση και ο θυμός του αγοριού του δημιούργησαν άγχος, και έφυγε και πήγε σε έναν σοφό άνθρωπο. 

Είπε στον σοφό τι είχε συμβεί ανάμεσα σε αυτόν και την αγαπημένη του και ζήτησε τη συμβουλή του. 

Ο σοφός άνθρωπος είδε το λόγο για τη πράξη του κοριτσιού, αλλά δεν τον αποκάλυψε σε εκείνον. 

Του είπε να πάει και να σκεφτεί για την απάντησή της, μέχρι να βρει τη λύση στο πρόβλημά του.


Μήνες πέρασαν και το αγόρι δεν μπορούσε να βγάλει το πρόβλημα από το νου του. 

Μια μέρα που καθόταν κοντά σε ένα ποτάμι που έρεε σε μια λίμνη, η ιδέα της ενότητας ήρθε στο νου του. 

Το ποτάμι ενώθηκε με τη λίμνη και έγιναν ένα. 

Δεν υπάρχει χώρος για το ποτάμι και τη λίμνη· υπάρχει χώρος για τη λίμνη ή για το ποτάμι. 

Υπάρχει χώρος για τα δύο μόνο εάν συγχωνευτούν.




Ενθουσιασμένος από αυτή την αποκάλυψη, το αγόρι πήγε στο σπίτι της κοπέλας και χτύπησε την πόρτα.

"Ποιος είναι;" ρώτησε.

"Εσύ!"

Δεν υπήρξε καμία απάντηση - αλλά η πόρτα άνοιξε σιγά-σιγά και το αγόρι έγινε δεκτό μέσα.

 Η κοπέλα ήθελε να τον διδάξει ότι η αγάπη είναι ενότητα και μοναδικότητα και, μέχρις ότου κάποιος το συνειδητοποιήσει αυτό, δεν μπορούν να γίνει δεκτός στη συντροφικότητα.


-Τορκόμ Σαραϊνταριάν

New Dimensions in Healing


elenastral






Μια φορά και έναν καιρό, ένας αναζητητής της αλήθειας, ο Πέτρος, μην αντέχοντας να ζει σε ένα κόσμο ψευτιάς, βίας και βασάνων αποφάσισε να φύγει από τη μεγαλούπολη που έμενε και να πάει σε ένα χωριό, να ξεφύγει πια από ένα αρρωστημένο τρόπο ζωής και να γνωρίσει τη σοφία μέσα στους απλούς ανθρώπους και τη Φύση.


Είχε διαβάσει πολλά βιβλία και είχε γνώμη και γνώση για το οτιδήποτε ωστόσο και ο ίδιος καταλάβαινε ότι κάτι του έλειπε και βαθιά μέσα του δεν είχε αυτοπεποίθηση, ήταν σίγουρος όμως για το τι δεν του άρεσε και έτσι πήρε το θάρρος και το κουράγιο να εγκαταλείψει όλα τα γνωστά.


Φτάνοντας στο χωριό, εγκαταστάθηκε σε ένα μικρό σπιτάκι, ωστόσο ήταν φτωχό το χωριό, ο Πέτρος είχε λίγα υπάρχοντα και έτσι προσπάθησε να βγάζει αρχικά τα προς το ζειν, αλλά δυσκολευότανε. Στην ανάγκη του να βγάζει ένα μεροκάματο, αναγκάστηκε να κάνει τον ξυλοκόπο, να πηγαίνει βαθιά στο δάσος, και να φέρνει καθημερινά ένα φορτίο ξύλα. Ήταν πολύ δύσκολη και σκληρή αυτή η δουλειά όμως, γεμάτος ιδρώτα και εξουθενωμένος, επέστρεφε κάθε απόγευμα με το φορτίο, και ο Πέτρος δεν ήξερε πόσο ακόμα θα άντεχε να κάνει αυτή τη δουλειά, μιας και κάνοντας αυτή την κοπιαστική εργασία καθημερινά, πάλι δεν έβγαζε αυτά που έπρεπε, για να έχει ένα πιάτο φαγητό.


Του είχαν ζητήσει να φέρει ένα φορτίο Δρυός, απαγορευμένο για ξύλευση, και επειδή αυτό το ξύλο ήταν πολύτιμο, ήταν σπάνια τα δέντρα αυτά κοντά στο χωριό. Περπάτησε βαθιά στο δάσος λοιπόν ο Πέτρος και σε ένα ποταμάκι συνάντησε ένα υπέροχο μεγάλο δέντρο Δρυός, με αυτό θα έβγαζε τα αναγκαία ξύλα που του ζητήσανε, αλλά δεν ήθελε να κόψει το δέντρο αυτό. Ήταν σημαδιακό δέντρο, και απέπνεε μία ιερότητα. Ήταν απελπισμένος, έφυγε από μία άσχημη ζωή, πήγε σε ένα καλύτερο περιβάλλον, αλλά και πάλι ήταν υποχρεωμένος να κάνει πράγματα που δεν του αρέσανε. Σκέφτηκε να βάλει τέλος στη ζωή του από την απελπισία του, κλαίγοντας, αποφάσισε να δώσει λίγο χρόνο σε αυτή του την απόφαση, και τον πήρε ο ύπνος κάτω από τη Βελανιδιά.


Στον ύπνο του παρουσιάστηκε η Δρυάδα, το πνεύμα που ζούσε μέσα στη Βελανιδιά:


- «Σε ευχαριστώ Πέτρο που δεν με έκοψες, και έτσι συνεχίζω να ζω και να αντιλαμβάνομαι αυτό το κόσμο που ζεις. Θα σε βοηθήσω στο πρόβλημά σου. Για να ξεπεράσεις τη κατάστασή σου, χρειάζεσαι σοφία!»


- «Μα για αυτήν εγκατέλειψα όλα τα γνωστά, αλλά και πάλι βλέπεις δεν μπορώ ούτε ένα μεροκάματο να βγάζω….»


- «Βρες πρώτα τη σοφία! Μετά θα μπορέσεις να λύσεις όλα σου τα προβλήματα!»


- «Και που θα βρω έναν τέτοιο άνθρωπο που έχει τη σοφία;»


- «Στη κορυφή του Αγίου Όρους ζει ένας γέροντας…..»


Ο Πέτρος ξύπνησε αμέσως μετά και συνεπαρμένος από αυτό το προφητικό όνειρο, έφυγε τρέχοντας, παρατώντας τα καθημερινά, για να πάει στο Άγιο Όρος. Χρειάστηκε να περπατήσει, να ζητιανέψει, να χαθεί αρκετές φορές, άλλα συνέχισε τη προσπάθειά του. Ο νους του, του έλεγε τι βλακεία κάνεις, που πιστεύεις στα όνειρα, αλλά ο Πέτρος συνέχιζε τη κοπιαστική πορεία του για το βουνό.


Με τα πολλά κατάφερε να το βρει και με χίλιους δύο κόπους να φτάσει στη κορυφή του. Εκεί δεν συνάντησε άλλον από έναν παράξενο γέροντα, που του φάνηκε πολύ αλαφροΐσκιωτος.


- «Γέροντα, μπορείς να μου δώσεις τη σοφία;»


- «Δεν μπορώ τώρα παιδί μου, με φωνάζει η καρδερίνα μου και πρέπει να πάω….»


Ο Πέτρος ακούγοντας αυτό, αποχαιρέτησε το γέροντα και έφυγε αμέσως «Θεέ μου, σαλεμένος είναι ο παππούς….»


Μετά από εβδομάδες και από μήνες ο Πέτρος γεμάτος κακουχίες και ίσα-ίσα ζωντανός, ξαναέφτασε στο χωριό που ξεκίνησε και πήγε κατευθείαν στην ιερή βελανιδιά, έπεσε για ύπνο, και κάλεσε τη Δρυάδα.


- «Δρυάδα, με γέλασες! Με έστειλες να βρω έναν σοφό, αλλά αυτός ήταν σαλεμένος!»


- «Πέτρο, εσύ από μόνος σου αποφάσισες ότι για να βρεις τη σοφία πρέπει να βρεις έναν σοφό, και ξεκίνησες το κοπιαστικό ταξίδι σου, ενώ τη σοφία μπορείς και μόνος σου να την αποκτήσεις, αλλά ακόμα και έτσι δεν σε γέλασα, πραγματικά έφτασες στον σοφό γέροντα, αλλά ούτε που τον αναγνώρισες!»


- «Τι έκανε λέει; Τη πάτησα τόσο πολύ σαν βλάκας;


Γιατί τη πάτησα; Και….. μπορείς να μου πεις πως θα βρω τη σοφία;»


- «Οι δύο ερωτήσεις σου Πέτρο, έχουν την ίδια απάντηση:


Για να βρεις τη σοφία μάθε…. πρώτα να ακούς και έπειτα να μιλάς….» 
















Εφόσον κανείς μας δεν έχει αντικειμενική άποψη των πραγμάτων, ο καθε ένας από εμάς απαραίτητα έχει μόνον υποκειμενική άποψη του εξωτερικού κόσμου.


Καθώς δεν είμαστε μηχανές αλλά ζωντανοί οργανισμοί που ονομάζονται "άνθρωποι", οι αντίστοιχες αντιλήψεις μας για τον κόσμο, τα γεγονότα και τους άλλους ανθρώπους έρχονται από μια υποκειμενική, και όχι αντικειμενική, οπτική γωνία.





Αν το θέσουμε διαφορετικά, όλα τα στοιχεία που λαβαίνουν οι αισθήσεις μας περνάνε μέσα από το υποκειμενικό μας φίλτρο.




Δεν βλέπουμε, ακούμε, αισθανόμαστε, γευόμαστε, ή αγγίζουμε τον εξωτερικό κόσμο με έναν ανεπηρέαστο τρόπο. Ερμηνεύουμε αυτό που βιώνουμε με σκοπό να το βιώσουμε.


Και ο τρόπος που ερμηνεύουμε τα πράγματα, τα γεγονότα, και τους ανθρώπους καθορίζεται από την ιστορία μας, από το κάρμα μας. 






Υπάρχει μια πληθώρα παραγόντων που αποτελούν το υποκειμενικό φίλτρο μέσα από το οποίο πρέπει να περάσουν όλα τα εξωτερικά στοιχεία ώστε να γίνουν κατανοητά. 


Η γλώσσα που μιλάμε και οι γλωσσικές κατηγορίες με τις οποίες σκεφτόμαστε, το πολιτισμικό και ιστορικό παρελθόν και οι πεποιθήσεις του τόπου και του χρόνου μας - όλα αυτά αποτελούν ένα μέρος του υποκειμενικού φίλτρου.


Επί πλέον υπάρχουν ακόμη περισσότεροι ατομικοί παράγοντες, όπως η προσωπική μας ιστορία, η ιδεολογία ή το σύστημα πεποιθήσεων που τηρούμε, η ψυχοσύνθεση μας, ακόμα και πως αισθανόμαστε την κάθε συγκεκριμένη μέρα, και οι προκαταλήψεις που απορρέουν και διαμορφώνονται από όλες αυτές τις καταστάσεις.









Το "υποκειμενικό φίλτρο" είναι στην πραγματικότητα ένα ακόμα όνομα για αυτό που ονομάζουμε ο "κάποιος εαυτός". Και έτσι βλέπουμε τον κόσμο όχι όπως αυτός είναι αλλά όπως είμαστε εμείς.




(Απόσπασμα από το βιβλίου του Lama Marut: "Be Nobody")








Αναρωτιέστε πού πήγε ο σεβασμός μεταξύ των ανθρώπων και γιατί δε σας σέβονται οι γύρω σας; Έρχεστε αντιμέτωποι με ανθρώπους που σας προσβάλλουν ή που σας συμπεριφέρονται με έναν τρόπο που μόνο σεβασμό δεν εμπνέει; Αισθάνεστε την ανάγκη να λάβετε την πρέπουσα συμπεριφορά από τους γύρω σας, πράγμα που θεωρείτε πως σας λείπει;
Ο σεβασμός είναι πάνω από όλα προσωπική υπόθεση
Εάν επιθυμείτε να σας σέβονται οι άλλοι, πρέπει πρώτα από όλα να σέβεστε εσείς τον εαυτό σας. Όταν εσείς συμπεριφέρεστε σαν να μην αξίζετε το καλύτερο, τότε και οι άλλοι είναι φυσικό να εκμεταλλευτούν την άδεια που τους δίνετε να μη σας φερθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, δηλαδή με σεβασμό. Όπως και όταν θέλουμε να μας θεωρούν οι άλλοι γεμάτους αυτοπεποίθηση, πρέπει να είμαστε γεμάτοι αυτοπεποίθηση, έτσι και όταν θέλουμε οι άλλοι να μας σέβονται, πρέπει να σεβόμαστε τον εαυτό μας πρωτίστως.
Πώς σέβομαι τον εαυτό μου;
Εάν θέλετε να μάθετε να σέβεστε τον εαυτό σας, τότε ξεκινήστε με τα βασικά βήματα, όπως αυτά αναφέρονται παρακάτω:
-Υπερασπιστείτε αυτό που είστε: μην παραδίνετε εύκολα τα όπλα για να ευχαριστήσετε τους άλλους και για να ταιριάξετε στα δικά τους πρότυπα. Υπερασπιστείτε τις επιλογές σας και τις προσωπικές σας αξίες και αποδείξτε πως ξέρετε τί κάνετε και ποιος είστε. Ένας άνθρωπος που αλλάζει τους στόχους, τις προτιμήσεις του και τη συμπεριφορά του τακτικά, ώστε να ταιριάζει με αυτή των γύρω του, δείχνει πως είναι «όπου φυσάει ο άνεμος» και πως δε σέβεται τις βασικές του αρχές στη ζωή.


-Επιδείξτε ακεραιότητα: μην καταπατάτε τις προσωπικές σας αξίες, να είστε ακέραιοι. Οι αξίες σας διαμορφώνουν το χαρακτήρα σας. Είναι φυσικό να αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου και με διαφορετικές εμπειρίες σας, αλλά σε καμία περίπτωση δε χρειάζεται να καταπατώνται.
-Κρατήστε τις υποσχέσεις σας, δείξτε εμπιστοσύνη και εχεμύθεια, φερθείτε με ειλικρίνεια και αποφύγετε την κριτική ενάντια στους άλλους.
-Εκφράστε την ευγνωμοσύνη σας για ό,τι έχετε και για ό,τι έχετε επιτύχει και μη ζητάτε την αποδοχή των άλλων με το να παρουσιάζετε τα βάσανά σας.
Πώς σέβομαι τους άλλους και πώς οι άλλοι με σέβονται;
-Μην κρίνετε τους άλλους: η ανατροφοδότηση και η προσωπική σας γνώμη είναι θεμιτές όταν οι άλλοι τις ζητούν από εσάς. Η κριτική, όμως, είναι μια εντελώς διαφορετική υπόθεση. Είναι θεμιτό να νοιάζεστε για τους άλλους, αλλά όχι να τους επιβάλλετε την άποψή σας ή να μπλοκάρετε οτιδήποτε κάνουν επειδή δεν αρέσει σε εσάς. Οι άλλοι δε θα σεβαστούν κάποιον που δε σέβεται τις προσωπικές τους επιλογές.
-Φερθείτε με αξιοπρέπεια και ευγένεια ακόμη και σε περιπτώσεις που κάποιος σας προσβάλλει ή δε σας σέβεται. Έτσι συνεχίζετε να σέβεστε τον εαυτό σας και το συνομιλητή σας, που ίσως παραφέρθηκε για μια στιγμή.
-Κρατήστε γύρω σας ανθρώπους που σας ταιριάζουν, που τους αναγνωρίζετε καλές αξίες. Να είστε ειλικρινείς με τις επιλογές των ανθρώπων που αποτελούν τον κύκλο σας όταν θέλετε να μάθετε πώς να σέβεστε τους άλλους. Θυμηθείτε ότι δεν μπορείτε να σέβεστε κάποιον για τον οποίο δεν τρέφετε καμία εκτίμηση.
-Θέστε όριαπ στους άλλους. Δεν μπορούμε να είμαστε το ίδιο με όλους και ούτε χρειάζεται κάτι τέτοιο. Φροντίστε να δείχνετε στους άλλους μέχρι πού μπορούν να φθάσουν με εσάς.




Ο σεβασμός είναι αμοιβαία υπόθεση. Αφού μάθετε πώς να σέβεστε τον εαυτό σας, θα κάνετε το ίδιο και με τους άλλους.


Δώστε σημασία σε 7 δεξιότητες του μυαλού σας και… γίνετε πιο έξυπνοι! Πολλοί θεωρούν ότι η ευφυΐα συνδυάζεται απόλυτα με το IQ ενός ανθρώπου.



Λάθος! Μπορεί τα γονίδια μας να παίζουν σημαντικό ρόλο, αλλά κανείς δεν μπορεί να μετατραπεί σε έξυπνος χωρίς να καλλιεργεί διαρκώς το μυαλό του. Άλλωστε, όπως είχε δηλώσει και ο  Αλμπερτ Αϊνστάιν: «Δεν είναι ότι είμαι και τόσο έξυπνος. Είναι που μένω με τα προβλήματα περισσότερο»… Οι παρακάτω συμβουλές μπορούν να σας οδηγήσουν πιο κοντά στην σκληρή «εργασία» του μυαλού, πιο κοντά στην ευφυΐα!
Μνήμη
Η μνήμη αποτελεί την αρχή των πάντων! Η δύναμη της μνήμης έρχεται στο μυαλό τη στιγμή που καταλαβαίνετε ότι προσπαθείτε να μάθετε και ουσιαστικά οργανώνει αποτελεσματικά το μυαλό σας. Μια πολύτιμη πηγή που κρατά σε καλή κατάσταση τις “αρχειοθήκες” του μυαλού σας αποτελούν οι τεχνικές που καταφέρνουν να αναπτύξουν την υπερδύναμη της μνήμης. Σύμφωνα με τον συγγραφέα Kevin Trudeau, το «κλειδί» για μια καλή μνήμη είναι να επικεντρώνεστε σε ψυχικά κόλπα και τεχνάσματα, ώστε να απομνημονεύσετε ασήμαντα πράγματα που περνάνε απαρατήρητα μπροστά σας. Άλλωστε, πιστεύετε ότι στους αρχαίους χρόνους, χωρίς τη βοήθεια των παρουσιάσεων PowerPoint, οι ομιλητές χρειάζονταν να αποστηθίσουν όλο το υλικό τους; Η απάντηση είναι «όχι». Η μνήμη μπορεί να βελτιωθεί με κόλπα αρκεί να το προσπαθήσουμε.



Ανάγνωση
Οι καλοί μελετητές είναι πάντα και καλοί αναγνώστες. Συχνά, όμως, όταν σκεφτόμαστε τη φράση «καλοί αναγνώστες», έρχεται στο μυαλό μας η ταχύτητα της ανάγνωσης ενός υλικού. Οι ψυχολόγοι έχουν διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι που βελτιώνουν την ταχύτητα ανάγνωσής τους, σε μικρό διάστημα επιστρέφουν στο σημείο από όπου ξεκίνησαν. Μερικοί, βέβαια, φαίνεται να έχουν το φυσικό ταλέντο της γρήγορης ανάγνωσης, καταφέρνοντας ταυτόχρονα να κατανοήσουν ολόκληρες παραγράφους σε χρόνο ρεκόρ! Όμως το ζήτημα της ανάγνωσης δεν αποτελεί η ταχύτητα, αλλά η κατανόηση. Αργά και σταθερά μπορείτε να διαβάσετε μια τεράστια ποσότητα βιβλίων…



Γραφή
Μερικοί ερευνητές θεωρούνται τρομεροί συγγραφείς, με στυλ γραφής και δυναμικές ιδέες. Αυτές όμως είναι οι εξαιρέσεις. Η σημασία της γραφής βρίσκεται στη σαφήνεια και την ακρίβεια μιας φράσης! Η γραφή δεν είναι μόνο το κείμενο που θα γεμίσει μερικές σελίδες, αλλά σχετίζεται και με την πειθώ. Ένας έξυπνος άνθρωπος δεν πρέπει να διακατέχεται μόνο από ιδιαίτερες ιδέες αλλά πρέπει να τις «προωθεί» και έξυπνα! Για αυτό το λόγο, η κριτική σκέψη και οι ρητορικές δεξιότητες είναι απαραίτητες. Βέβαια, αυτές οι αρετές, όσο ανεπτυγμένο IQ και να έχετε, δεν εμφανίζονται μόνες τους στο μυαλό του ανθρώπου, αλλά απαιτούν διάβασμα φιλοσοφικών βιβλίων και κειμένων επιχειρηματολογίας…
Ομιλία
Ένας από τους πιο συνήθεις φόβους των ανθρώπων είναι η δημόσια ομιλία. Όμως αυτή αποτελεί κομμάτι του δημόσιου βίου. Διάφοροι σύλλογοι δίνουν την ευκαιρία σε ανθρώπους να προβάλλουν τις ιδέες τους και να βιώσουν την εμπειρία της τέχνης που σχετίζεται με την ακρόαση και την ομιλία. Όμως ο τρόπος της ομιλίας  μπορεί να σας οδηγήσει στο να κρίνετε την ευφυΐα ενός ανθρώπου. Οι ιδέες του, οι φράσεις που χρησιμοποιεί και ο τρόπος που διαχειρίζεται τις λέξεις μας επηρεάζει. Αν επιθυμείτε να αναπτύξετε τις ικανότητες του μυαλού σας, σίγουρα πρέπει να εξασκηθείτε πάνω στην ομιλία…
Μαθηματικές Γνώσεις
Άλλοι ερευνητές παρουσιάζουν υψηλές επιδόσεις στα μαθηματικά, ενώ μερικοί προτιμούν να μην έχουν σχέσεις με αυτά. Όμως, οι αριθμοί είναι ένα μέρος της ζωής, γι ‘αυτό καλύτερα να μάθουμε να ζούμε μαζί τους. Είναι χρήσιμο να «ακονίσετε» τις ικανότητές σας στην αριθμητική. Όλοι έρχονται αντιμέτωποι με κάποιο υποτιθέμενο υπολογισμό στην καθημερινότητα τους. Μπορεί να φαίνεται ανούσιο, όμως στην πραγματικότητα τα μαθηματικά αποτελούν έναν από τους τρόπους για να διατηρήσετε τη λογική στη ζωή σας! Πρόκειται για μια τεχνική που αναπτύσσει μια πλευρά του εγκεφάλου, ένα κομμάτι δηλαδή της ευφυΐας σας. Για αυτό άλλωστε, υπάρχουν τόσα παιχνίδια, όπως το Sudoku…
Ενσυναίσθηση
Πρόκειται για την κατανόηση και παρακολούθηση των συναισθημάτων των άλλων ανθρώπων. Ο Αριστοτέλης είχε τονίσει την επιθυμία των ανθρώπων να μαθαίνουν. Αλλά εκτός από τη γνώση υπάρχει και το συναίσθημα. Με άλλα λόγια τα συναισθήματα οδηγούν τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις των ανθρωπων. Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί ερευνητές χαρακτηρίζονται ως «σπασίκλες», αφού ξεχνούν το στοιχείο της αίσθησης των άλλων ανθρώπων. Σήμερα, η συναισθηματική νοημοσύνη παίζει κυρίαρχο ρόλο! Το ζήτημα δεν είναι να αναπτύξετε τις ικανότητες του μυαλού σας και να λειτουργείτε μόνο με βάση τη λογική, αφού το συναίσθημα είναι γεμάτο ανατροπές. Άλλωστε, η ευφυΐα ενός ανθρώπου κρίνεται και από τις πράξεις και τις επιλογές του στη ζωή… γεγονός που οδηγείται από την ενσυναίσθηση!
Διαχείριση Χρόνου
Ο χρόνος είναι το πιο πολύτιμο «περιουσιακό» στοιχείο σας και πρέπει να το διαχειριστείτε με παραγωγικότητα. Στην Αμερική, ο περισσότερος χρόνος χάνεται μπροστά από την τηλεόραση. Πως γίνεται όμως να αναζητάμε μια πιο προχωρημένη σκέψη αν δεν διαβάζουμε ένα λογοτεχνικό βιβλίο; Η διαχείριση του χρόνου διαθέτει δυο κανόνες: α) κάντε μια σκληρή δουλειά και β) προχωρήστε σε μια συνήθεια που γεμίζει μικρά κενά της ημέρας σας με παραγωγικό τρόπο. Τα δύσκολα πράγματα τείνουν να είναι τα πιο σημαντικά, ενώ τα εύκολα θεωρούνται ως μια ανταμοιβή. Μειώστε τις ώρες που βλέπετε τηλεόραση ή ακούτε ραδιόφωνο και αυξήστε τις ώρες ανάγνωσης και γραφής. Ακόμα και αν οδηγείτε μπορείτε να προμηθευτείτε ένα ακουστικό βιβλίο!

Πηγή




Η Εύα περπατούσε στους κήπους του Παραδείσου με μια πολύ θλιμμένη έκφραση στο πρόσωπο της. Ξαφνικά, άκουσε τη φωνή του θεού να τη ρωτάει:
—Τι δεν πάει καλά στη ζωή σου;
Η Εύα απάντησε ότι δεν είχε με ποιον να μιλήσει.
Ο θεός, που ήθελε να τη βλέπει ευτυχισμένη, είπε ότι μπορούσε να δημιουργήσει έναν σύντροφο για εκείνη, τον ο-ποίο θα ονόμαζε «άντρα».
—θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να μην είσαι μόνη, συνέχισε ο θεός, αλλά ακόμα κι έτσι δεν υπόσχομαι πολλά, καθώς εσύ έχεις ήδη πάρει τα καλύτερα στοιχεία και δεν πρέπει να πλάσω δύο ίδια πράγματα. Το καινούριο αυτό δημιούργημα μου θα είναι ατελές, θα του λείπει ένα πλευρό, θα λέει πολλά ψέματα και, όταν αισθάνεται ανασφάλεια, θα φέρεται υπεροπτικά.
—Κανένα προτέρημα;
—Σκέφτομαι. Ίσως, για να μην ανησυχείς για την τροφή, θα είναι πιο επιδέξιο όταν θα χρειάζεται να κυνηγήσει ζώα. Ωστόσο, μην σου προκαλέσει εντύπωση αν θα είσαι αναγκασμένη να ακούς διάφορες ιστορίες για τις ικανότητες και το θάρρος του πριν τα παραδώσει για να φαγωθούν.
—Τουλάχιστον θα σκοτώσει λιγάκι τη μονοτονία αυτού του Παραδείσου, είπε η Εύα.
—Συμφωνώ, θα φέρεται όμως σαν παιδάκι και θα διασκεδάζει με ανοησίες, παραδείγματος χάριν καβγαδίζοντας και κλοτσώντας μια μπάλα.
—Ακόμα κι έτσι θα είναι καλύτερα από το να είμαι μόνη μου όλη μέρα, επέμεινε η Εύα.
Ο θεός σκέφτηκε και ξανά σκέφτηκε και τέλος είπε:
—Εντάξει. Όμως, επειδή εκτός απ” όλα τα άλλα θα είναι και πολύ ματαιόδοξος, πρέπει να θέσω έναν όρο.
—Και ποιος είναι αυτός;
—Πρέπει να τον αφήσεις να πιστεύει ότι δημιουργήθηκε πρώτος.
Paulo Coelho



Ένα είναι το ζητούμενο: να γίνουμε ευτυχισμένες! Κι εδώ, κρύβονται κάποιες παγίδες στις οποίες πολλές φορές πέφτουμε και χάνουμε το στόχο. Γιατί; Γιατί στηρίζουμε την ευτυχία μας πάνω σε άλλους, θεωρούμε πως εξαρτάται από τρίτους. Τελικά όμως όλα εξαρτώνται από εμάς…. από τον αυτοσεβασμό, από τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας. 
Διαβάστε τους 7 βασικούς προσωπικούς κανόνες που ορίζουν την ευτυχία μας. Αν τους ακολουθήσεις πιστά, μόνον τότε θα νιώσεις πραγματικά πλήρης.
1. Για να είμαι πραγματικά ευτυχισμένος άνθρωπος θα πρέπει πρώτα από όλα να ξέρω τι θέλω! Και μην βιαστείς να απαντήσεις! ΟΧΙ… Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι ξέρουν τι θέλουν, αλλά το ξέρουν ΜΟΝΟ επιφανειακά. Το θέμα είναι τί είναι αυτό που με κάνει να αισθάνομαι καλά με εμένα. Δεν με στεναχωρεί, δεν με καταπιέζει, δεν με αναγκάζει, δεν…, δεν…, δεν…
2. Σέβομαι τον εαυτό μου, όταν μπορώ να είμαι ειλικρινής μαζί του. Δεν τον κοροϊδεύω, δεν ωραιοποιώ καταστάσεις. Το καθετί, πρέπει τουλάχιστον σε εμένα, να το ονομάζω πραγματικά και με την αληθινή του υπόσταση.
3. Είμαι αυτοεξαρτώμενη! Όταν είμαι με κάποιον γνωρίζω τους λόγους που τον έχω επιλέξει. Δεν αρπάζομαι από τους ανθρώπους. Συνυπάρχω μαζί τους και συμπορεύομαι.
4. Επιτρέπω στον εαυτό μου να μην καταφέρνει τα πάντα και δεν τον τιμωρώ για αυτό! Είμαι περήφανη που ξέρω που να σταματήσω έτσι ώστε να μην φτάνω σε σημεία εξουθένωσης. Υπάρχουν πράγματα που μπορώ και υπάρχουν πράγματα που δεν μπορώ. Τα δεύτερα είναι πιο σημαντικά να τα γνωρίζω γιατί συνήθως για αυτά προσπαθώ πολύ και απογοητεύομαι όταν δεν τα καταφέρνω. Είμαι περήφανη που ξέρω που να σταματήσω! Είμαι περήφανη που έχω όρια!
5. Ό, τι κάνω, το κάνω για κάποιο λόγο. Όταν αρχίσω να υπέρ-αναλύω το καθετί που κάνω και τελικά έρχομαι να με ενοχωοποιώ για πράγματα που μου δίνουν χαρά, δεν με σέβομαι.Απενοχοποίηση είναι μια πολύ ωραία και ξεκούραστη λέξη!
6. Το να ενεργώ και να νοιάζομαι για μένα δεν με κάνει εγωίστρια. Με κάνει συνειδητοποιημένη απέναντι στον εαυτό μου. Δεσμευμένη με μένα! Το να ξέρω ότι κι εγώ είμαι μέρος του προγράμματός μου είναι σημαντικό. Να με φροντίσω, να με νοιαστώ, να με ικανοποιήσω!
7. Πάνω από όλα υπάρχει ένα βασικό θέμα αυτοσεβασμού που μετά από αυτό η καθεμία θα βρει κάτι διαφορετικό. Η ευθύνη μου. Όταν αποφασίσω να πάρω την ευθύνη του εαυτού μου, τότε και μόνο τότε, ξέρω τι σημαίνει αυτοσεβασμός. Όταν εγώ είμαι υπεύθυνη για μένα. Κι αυτό δεν έχει φύλο! Υπάρχουν και γυναίκες και άντρες που αρνούνται να πάρουν την ευθύνητους. Είναι τρομακτικό, δεν διαφωνώ. Είναι όμως και τόσο όμορφο όταν ξέρεις να διαχειριστείς τον εαυτό σου με ευθύνη.

ψυχολόγος - Εύη Βασιλείου



Για πολλούς ανθρώπους το “όχι” είναι μια λέξη που σπάνια βγαίνει από το στόμα τους. Όσοι συναναστρέφονται μαζί τους τους χαρακτηρίζουν είτε “καλά παιδιά”, δοτικούς, ευγενικούς κλπ. είτε “θύματα”, και εδώ ακριβώς εντοπίζεται το πρόβλημα. Οι ίδιοι που δεν μπορούν να πουν όχι, συνήθως νιώθουν θύματα και έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση. Με λίγα λόγια, δεν είναι τόσο δοτικοί από άποψη όντας ευτυχισμένοι με αυτή τη στάση ζωής, αλλά υποφέρουν βουβά εγκλωβισμένοι στην αδυναμία τους.
Τα χαρακτηριστικά των παιδιών του “ναι”
Αν γνωρίσετε έναν τέτοιο άνθρωπο μην βιαστείτε να τον χαρακτηρίσετε δειλό και άτολμο. Το πρόβλημα του είναι η ανασφάλεια. Ενδεχομένως από παιδί προσπαθούσε να γίνει αποδεκτός στους γύρω του με το να “εξαγοράζει” την εύνοιά τους κάνοντας τους όλα τα χατίρια. Να είναι πάντα πρόθυμος για όλους, να εξυπηρετεί όλους και ποτέ να μην τους κακοκαρδίζει. Ίσως ένιωθε πως με αυτό τον τρόπο ξεπληρώνει τη φιλία τους και την αποδοχή τους στην παρέα ή και μέσα στην ίδια την οικογένεια του. Αυτό σημαίνει πως δεν έμαθε να πιστεύει στον εαυτό του, πως έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και φοβάται πως δεν θα είναι αρεστός με το να είναι απλά ο εαυτός του. Έμαθε να είναι όπως θα τον ήθελαν οι άλλοι να είναι.
Όμως, ας έρθουμε στο σήμερα. Στον ενήλικα ώριμο άνθρωπο, που ακόμα δεν μπορεί να πει “όχι”. Και αν εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές νιώθετε ότι είστε ένας από αυτούς, ανεξάρτητα από τους παράγοντες που σας οδήγησαν εδώ, να ξέρετε πως ποτέ δεν είναι αργά να το αλλάξετε. Αν πραγματικά σας βασανίζει αυτή η αδυναμία σας, δείτε τι μπορείτε να κάνετε για να την μετατρέψετε σε δύναμη και να νιώσετε καλά με τον εαυτό σας.
anapnoes.gr : oxi to leo kai to ennoo 2 Λέω όχι και το εννοώ !
Μαθαίνω να λέω “όχι”
Δεν θα πω το τετριμμένο “πιστέψτε στον εαυτό σας” και “αποκτήστε αυτοπεποίθηση”, λες και είναι κάτι που μπορείς να κάνεις από τη μια στιγμή στην άλλη πατώντας ένα κουμπί. Θα σας πω απλά να κάνετε ένα τεστ. Αν σας ζητήσουν κάτι που δεν θέλετε να το κάνετε, να πείτε “όχι”. Στους φίλους σας, στον σύντροφό σας, στους συγγενείς σας, στους συνάδελφους σας. Από το να πάτε να τους πάρετε τσιγάρα, μέχρι το να τους δανείσετε χρήματα, οτιδήποτε και αν σας ζητήσουν που δεν θέλετε ή νιώθετε ότι δεν μπορείτε να το κάνετε, να τους αρνηθείτε. Αφεθείτε απλά στο να είστε ο εαυτός σας. Χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς φόβο απόρριψης, χωρίς να σκέφτεστε καμία συνέπεια. Πείτε αυθόρμητα, αλλά σταθερά “όχι”, χωρίς καν να πρέπει να απολογηθείτε γι’ αυτό. Απαντήστε με χαμόγελο “δεν μπορώ, λυπάμαι”, ή “δεν θα το ήθελα αυτή τη στιγμή” ή “δεν με βρίσκει σύμφωνο κάτι τέτοιο, δεν μου ταιριάζει, δεν θέλω να το κάνω.” Χωρίς εκνευρισμό πάντα με ευγένεια, περνώντας ξεκάθαρα το μήνυμα σε όποιον έχετε απέναντι σας, ότι οφείλει να σεβαστεί την άρνηση σας.
Και ερχόμαστε στο “μετά”. Τι μπορεί να συμβεί μετά; Ο φίλος που του αρνηθήκατε τη χάρη σάς γύρισε την πλάτη; Επειδή είπατε πως δεν θέλατε να βγείτε εκείνο το βράδυ ή δεν σας άρεσε το έργο που πρότεινε να δείτε ή για τους δικούς σας λόγους δεν δεχτήκατε να του δώσετε το αυτοκίνητό σας ή τα κλειδιά του εξοχικού σας, σας θύμωσε και δεν θέλει πια την παρέα σας; Σε μια τέτοια περίπτωση, έχετε ήδη καταλάβει πως αυτός δεν ήταν φίλος σας ποτέ. Δεν σας αγαπάει γι’ αυτό που είστε, παρά βολεύεται κοντά σας για όσα του δίνετε. Το “τεστ” στο οποίο τον υποβάλλατε έβγαλε το αποτέλεσμα του και εσείς δεν έχετε να κάνετε τίποτα άλλο παρά να το δεχτείτε. Και να πάτε παρακάτω. Με τον καιρό θα καταλάβετε ποιοι είναι οι πραγματικοί σας φίλοι και θα κρατήσετε κοντά σας αυτούς που σας αξίζουν. Και όχι γιατί θα τους διώξετε, αλλά γιατί θα φύγουν από μόνοι τους. Και πολύ καλά θα κάνουν.
Η θέσπιση ορίων αποκαλύπτει τους πραγματικούς ανθρώπους
Μην φοβάστε τη μοναξιά. Είναι πολύ χειρότερη και πιο επώδυνη η μοναξιά μέσα σε πολλούς ανθρώπους που δεν μας αγαπούν πραγματικά. Όταν το συνειδητοποιήσετε αυτό, θα νιώσετε ελεύθεροι και θα αγαπήσετε τον εαυτό σας περισσότερο. Όταν αγαπάτε τον εαυτό σας και τον σέβεστε, δεν επιτρέπετε σε κανέναν να σας εκμεταλλεύεται και να σας χρησιμοποιεί. Δεν χρειάζονται στρατηγικές, γίνεται από μόνο του. Θα είστε πολύ πιο ευτυχισμένοι γνωρίζοντας ότι αυτοί που είναι δίπλα σας, έστω και λίγοι, σας εκτιμούν και σας αγαπούν γι’ αυτό που είστε. Ό, τι και να είναι αυτό που είστε. Το σημαντικότερο είναι ότι εσείς θα έχετε βάλει όρια και οι άλλοι θα πρέπει να τα σεβαστούν, εφόσον σας θέλουν στη ζωή τους.
Μπορείτε να είστε πολύ καλοί φίλοι γιατί νοιάζεστε για τον φίλο σας, τον ακούτε, του συμπαραστέκεστε, τον συμβουλεύετε, αλλά δεν θέλετε να του δανείζετε το αυτοκίνητό σας. Και εκείνος θα εκτιμάει όλα αυτά που είστε και του προσφέρετε σε συναισθηματικό επίπεδο, σεβόμενος την  -έστω- ιδιοτροπία σας, να μην δανείζετε τα πράγματά σας. Γι’ αυτό άλλωστε και το ρητό λέει “αγάπα τον φίλο σου με τα ελαττώματά του.” Δεν υπάρχει καμιά σοφή ρήση που να λέει “αγάπα τον φίλο που δεν σου λέει ποτέ όχι! ”
Η ώρα της αλλαγής
Είναι ωραίο το να κάνουμε τα χατίρια σε ανθρώπους που αγαπάμε. Να ξεβολευόμαστε για χάρη τους, να υποχωρούμε σε κάτι που θέλουν πολύ και ας μην το θέλουμε εμείς εξίσου, μόνο και μόνο για να τους δώσουμε χαρά. Αυτό είναι αγάπη, είναι μοίρασμα. Προκύπτει όμως από τη δική μας επιθυμία να δώσουμε χαρά. Και έτσι παίρνουμε κι εμείς χαρά. Όταν όμως αυτές οι καταστάσεις αρχίζουν να μας πιέζουν, μας κάνουν να νιώθουμε θλίψη και ρίχνουν την αυτοεκτίμηση, πιστεύοντας για τον εαυτό μας ότι είμαστε αδύναμοι και θύματα των άλλων, τότε έχει έρθει η ώρα να αλλάξουμε τα πράγματα. Όταν το “όχι” ξεσηκώνεται μέσα μας και μας πνίγει, οφείλουμε να ανοίγουμε το στόμα μας και να το εκφράζουμε. Το οφείλουμε σε εμάς τους ίδιους να κάνουμε τα πράγματα που πραγματικά θέλουμε. Και αν πρόκειται για το “χατίρι” κάποιου άλλου, να το κάνουμε ναι, εφόσον το νιώθουμε. Αν αυτό μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα με τον εαυτό μας, αν μας φέρει το αίσθημα εκείνο της πληρότητας που φέρνει η προσφορά, ναι. Διαφορετικά, ας βάλουμε τα όριά μας.
Και δεν υπάρχει ισχυρότερο και πιο ακλόνητο όριο από ένα “όχι”, που το λέω και το εννοώ…
via